Η φύση και τα αφροδισιακά της

Τα αφροδισιακά φυτά που υπάρχουν στην φύση και δεν τα γνωρίζουμε...
Το ελιξίριο του έρωτα ή η πηγή της νεότητας;

Σκεφτήκατε ποτέ εάν σας έκαναν αυτή την ερώτηση τι από τα δύο θα διαλέγατε; Εγώ σίγουρα θα ήθελα και τα δύο! Η φύση έχει φροντίσει για τα πάντα άρα γιατί να μην έχει επιμεληθεί και γι’αυτό… τι πιο όμορφο; Να μένεις πάντα νέος έχοντας πολύ όρεξη για έρωτα!

Ο λόγος αυτός γίνεται για τα αφροδισιακά φυτά που υπάρχουν στην φύση και εμείς δεν τα γνωρίζουμε. Ένα από αυτά είναι το Μελισσόχορτο ή Μελισσοβότανο ή ακόμα και Μελισσάκι, για το οποίο, από τα παλιά χρόνια πίστευαν ότι σταματάει τα γηρατειά και μπορεί και θεραπεύει την σεξουαλική ανικανότητα. Μοιάζει με την μέντα και μυρίζει σαν το λεμόνι και γι’αυτό προσελκύει τις μέλισσες από όπου πήρε και το όνομα του.

Λέγεται ότι κάποιος John Hussey που έζησε στην Αγγλία το έπινε κάθε πρωί σε τσάι, το οποίο το γλύκαινε με μέλι και έζησε μέχρι την ηλικία των 116 ετών. Είναι ένα σωματικό και πνευματικό διεγερτικό. Είναι εφιδρωτικό, τονωτικό, καταπραϋντικό και ανακουφίζει τους πόνους τις δυσεντερίας, των δοντιών και των αυτιών. Με πλύσεις είναι ευεργετικό στο δέρμα ενώ σε μορφή αλοιφής δρα κατά των ρευματισμών και των πληγών εξωτερικά. Σαν αφέψημα χρησιμοποιείται κατά της δυσπεψίας, της ξινίλας, της κακοσμίας του στόματος και της αναπνοής.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το φυτό στην αρχαία Ελλάδα ήταν αφιερωμένο στην θεά Αρτέμιδα και πολλοί το θεωρούσαν ερωτικό γούρι.
Τον 17^ο αιώνα οι Καρμελίτες καλόγριες το έφτιαχναν μέσα σε δυνατό λευκό κρασί, βάζοντας τις ανθισμένες κορυφές του μελισσόχορτου μαζί με φλούδες λεμονιού, Κορίανδρο, κανέλλα, γαρύφαλλα και μοσχοκάρυδο.

Ένα άλλο αφροδισιακό βότανο είναι ο Κορίανδρος το οποίο ήταν ένα από τα πιο γνωστά καρυκεύματα στους αρχαίους πολιτισμούς. Οι Καρμελίτες μοναχοί το χρησιμοποιούσαν για την παραγωγή του «Νερού του Κάρμελ». Τον 17^ο αιώνα ήταν η λιχουδιά που πρόσφεραν με το κρασί ή το τσέρι.

Από την αρχαιότητα εκτιμούσαν τον Κορίανδρο για τις αφροδισιακές του ικανότητες όπως και τα περισσότερα φυτά αυτής της οικογένειας. Έχουν γίνει πολλές αναφορές σε ερωτικά βιβλία της Ανατολής και στον μεσαίωνα το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν ερωτικά φίλτρα και ποτά. Είναι ένα βότανο που στην Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν για να τονώσει την ερωτική ενέργεια.

Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σαν αφέψημα (ένα κουταλάκι καρπούς κορίανδρου μέσα σε ένα φλιτζάνι με νερό, μετά από το γεύμα και αφού κατασταλάξει για δέκα λεπτά), σαν έγχυμα και σαν σκόνη που πίνεται ανακατεύοντας μισό κουταλάκι μέσα σε νερό.


Επειδή σκέφτηκα ότι όλα αυτά καλά σας τα λέω αλλά πρέπει να έχετε και μια συνταγή που θα σας βοηθήσει (εκτός από το απλό το ρόφημα).

Κρασί με Μελισσόχορτο:

Υλικά: 60 γρ. φύλλα μελισσόχορτου, 15γρ. φύλλα και ανθισμένες κορυφές κράταιγου (Crataegus Oxyacanth L.), 1 λίτρο κόκκινο ξερό κρασί.

Εκτέλεση: Βάζουμε μέσα στο ξηρό κόκκινο κρασί τα 60γρ. μελισσόχορτο, τα 15γρ. από τις κορυφές του κράταιγου και τα αφήνουμε για 7 ημέρες. Αφού το φιλτράρετε το βάζετε μέσα στα μπουκάλια και το πίνετε μία ώρα πριν από το φαγητό.



Μην κάνετε υπερβολές γιατί η συγκεκριμένη συνταγή δεν θέλει υπερβολές (όχι πάνω από ένα ποτηράκι την ημέρα) και καλό είναι πριν δοκιμάσετε οτιδήποτε να ζητάτε την συμβουλή του ειδικού.

Επειδή όμως τα αφροδισιακά βότανα δεν είναι μόνο αυτά τα δύο που περιέγραψα αλλά πολλά ακόμη… θα επανέλθω με περισσότερα!

astrology.gr 

http://korkos.blogspot.com/2012/04/blog-post_7747.html

Ιπποφαές: Τι είναι και γιατί θέλουν όλοι να το καλλιεργήσουν;

Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι μικροκαλλιεργητές κάνουν λόγο για το ιπποφαές και τις ωφέλιμες ιδιότητές του στην υγεία μας. Ο λόγος για έναν φυλλοβόλο θάμνο, τα φύλλα και οι καρποί του οποίου χρησιμοποιούνταν...
συχνότατα στην αρχαιότητα -σύμφωνα με κείμενα του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη- για να θεραπεύσουν άρρωστα και ταλαιπωρημένα άλογα. Τα άλογα έτρωγαν το φυτό και σύντομα το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό. Έτσι, λέγεται, προέκυψε και το όνομα ιπποφαές= ίππος + φαές (φάος=λάμψη).

Ωστόσο, δεν πρόκειται για ελληνικό προϊόν, αφού το 90% των παγκόσμιων πηγών ιπποφαούς βρίσκεται στην Κίνα, ενώ μεγάλο μέρος βρίσκεται και στην Ινδία. Το γεγονός, όμως, ότι αναπτύσσεται σε ξηρές και αμμώδεις περιοχές, είναι ανθεκτικό σε αλατούχες συνθήκες και απαιτεί πλούσια ηλιοφάνεια για την ανάπτυξή του, το κάνει ιδανικό καλλιεργήσιμο προϊόν για την ελληνική γη.

Τα χαρακτηριστικά του
Το κοινό είδος ιπποφαές το ραμνοειδές, αυτό που πιθανότερα θα συναντήσει κανείς στην Ελλάδα, δεν έχει ύψος μεγαλύτερο των 5 μέτρων. Έχει πυκνά, σκληρά και ακανθώδη κλαδιά, τα φύλλα του είναι ανοιχτόχρωμα πράσινα και λογχοειδή (λεπτά και μακριά), ενώ είναι δίοικο, δηλαδή έχει αρσενικά και θηλυκά φυτά. Τα αρσενικά ιπποφαή παράγουν καφέ άνθη και γύρη προς γονιμοποίηση, με την βοήθεια του αέρα, των θηλυκών. Τα θηλυκά παράγουν πορτοκαλοκίτρινους, σαρκώδεις καρπούς, μαλακούς, χυμώδεις και πλούσιους σε έλαια.

Οι χρήσεις του
Από το υπποφαές σήμερα για κατανάλωση χρησιμοποιείται μόνο ο καρπός, η συγκομιδή του οποίου είναι ιδιαίτερα δύσκολη μέσα από τα ακανθώδη κλαδιά. Αυτός, αν και βρώσιμος, είναι πολύ όξινος και ελαιώδης (δεν τρώγεται, δηλαδή, ωμός, εκτός κι αν ωριμάσει πολύ ή αν αναμειχθεί με κάποιον γλυκό χυμό).

Έτσι, ο καρπός του μπορεί μετά από σχετική επεξεργασία να χρησιμοποιηθεί σε πίτες, μερμελάδες, λικέρ αλλά και καλλυντικές λοσιόν, χάρη στα έλαιά του. Στην Φινλανδία χρησιμοποιείται ως θρεπτικό συστατικό στις παιδικές τροφές, ενώ στην Κίνα και την Γερμανία ως φρουτοποτό. Όσοι το έχουν δοκιμάσει ισχυρίζονται πως έχει ιδιαίτερη γεύση και άρωμα που θυμίζει ανανά.

Ωστόσο, αποτελεί δημοφιλές φυτό και ως καλλωπιστικός θάμνος για κηποτεχνία ή δημιουργία φρακτών, ενώ προτιμάται ιδιαίτερα στα βορειότερα κλίματα όπου τα ζωηρά χρώματα των καρπών διατηρούνται κατά την διάρκεια όλου του χειμώνα.

Τα οφέλη του
Αν και δεν υπάρχουν ακόμα επίσημες έρευνες που να αποδεικνύουν τα οφέλη του ιπποφαούς στην υγεία του ανθρώπου, δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που υποστηρίζουν πως, σύμφωνα με μικρής κλίμακας μελέτες, τα συστατικά των καρπών του ιπποφαούς μπορούν να έχουν θρεπτική επίδραση έναντι των φλεγμονών, του καρκίνου ή άλλων ασθενειών. Το βέβαιο είναι ότι ο καρπός περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (υπερ-πολλαπλάσια της φράουλας, του ακτινιδίου ή του πορτοκαλιού), αλλά και σε καροτενοειδή, βιταμίνη Ε, αμινοξέα, μέταλλα, β-σιτοστερόλη και πολυφαινολικά οξεά.

Ρώσοι και Κινέζοι επιστήμονες τοποθετούν το ιπποφαές στην πρώτη δεκάδα των «υπερ-τροφών», μαζί με τη σπιρουλίνα, την αλόη, τη γύρη και το τζίνσενγκ.

Το ιπποφαές στην Ελλάδα
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι Έλληνες καλλιεργητές ενδιαφέρονται για καλλιέργεια ιπποφαούς –στην Βόρεια Εύβοια, μάλιστα, υπάρχει εργοστάσιο φαρμακευτικής εταιρίας που το καλλιεργεί και το διαθέτει ως συμπλήρωμα διατροφής, ενώ μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 100.000 φυτά σε όλη τη χώρα, στην Κοζάνη, την Πέλλα, την Κρήτη και την Φθιώτιδα.

Το ενδιαφέρον των Ελλήνων καλλιεργητών έγινε εμφανές στην ημερίδα που οργανώθηκε πέρσι στο Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου. Εκεί δόθηκαν συμβουλές για την καλλιέργεια του φυτού, με κυριότερη να δημιουργηθούν ομάδες παραγωγών που θα το καλλιεργούν και θα το παραδίδουν σε άλλες ομάδες, οι οποίες θα κάνουν την μεταποίηση σε παρασκευάσματα διαφόρων προϊόντων για διάφορες χρήσεις. Έπειτα θα τα διοχετεύουν στην αγορά με την υψηλότερη δυνατή τιμή προς όφελος των παραγωγών.

Πού κυμαίνεται η τιμή του; Σύμφωνα με την Διεύθυνση Παραγωγής Αξιοποίησης Προϊόντων Φυτών Μεγάλης Καλλιέργειας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στην Ευρώπη τα προϊόντα του ιπποφαούς μπορούν να φτάσουν τα 50-55 ευρώ το λίτρο, ενώ για το έλαιο του ιπποφαούς οι τιμές μπορούν να φτάσουν και τα 150 ευρώ το κιλό.

Για την καλλιέργεια ιπποφαούς απαιτούνται γνώσεις γεωπονίας και παρακολούθηση συγκεκριμένων σεμιναρίων, π.χ. αυτά που διοργανώνει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καλλιέργειας Πολυδύναμων Φυτών Δυτικής Μακεδονίας, διάρκειας 40 ωρών και κόστος 100 ευρώ. Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πιστοποιημένα φυτά ιπποφαούς, ο ανωτέρω σύλλογος τα εισάγει από την Γερμανία. Τέλος, μετά την φύτευσή του, το ιπποφαές χρειάζεται 3 χρόνια για να είναι έτοιμοι οι καρποί και 4 με 5 χρόνια για να ολοκληρωθεί πλήρως η καλλιέργεια.

 www.in2life.gr
 http://www.on-news.gr/2012/04/blog-post_7797.html