Τέσσερα μυστικά του σκόρδου που πιθανόν δεν γνωρίζετε

Σίγουρα η μυρωδιά του είναι λίγο έντονη αλλά τα οφέλη του για την υγεία και τον οργανισμό είναι πολλά.

Ο λόγος για το σκόρδο που ανήκει στις υπερ-τροφές και διαθέτει μοναδικές ιδιότητες που πιθανόν πολλοί δεν γνωρίζουν.
Δείτε τέσσερις από αυτές...
1. Καταπολεμά την τριχόπτωση
Οι θειικές ενώσεις του σκόρδου περιέχουν κερατίνη, ένα απαραίτητο δομικό συστατικό των μαλλιών. Σύμφωνα με μελέτη η εφαρμογή τζελ από σκόρδο σπροωθεί την ανάπτυξη νέας τρίχας σε άτομα με γυροειδή αλωπεκία.
2. Συμβάλλει στην υγεία των οστών
Κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν, επίσης, είανι ότι το σκόρδο περιέχει ψευδάργυρο, μαγγάνιο, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C, συστατικά απαραίτητα για τη δόμηση δυνατών οστών και τη σωστή απορρόφηση του ασβεστίου.
3. Ενισχύει την αντοχή κατά την άθληση
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το σκόρδο ενισχύει τις σωματικές μας αντοχές και περιορίζει την κόπωση έπειτα από την άσκηση. Έρευνα έδειξε ότι η κατανάλωση ελαίου από σκόρδο για διάστημα έξι εβδομάδων βοηθά τους καρδιοπαθείς να περιορίσουν τις κρίσεις ταχυπαλμίας και κατ' επέκταση να παρατηρήσουν βελτίωση στις σωματικές τους αντοχές κατά τη διάρκεια τεστ σε διάδρομο γυμναστικής.
4. Είναι ασπίδα στο κρυολόγημα
Έρευνες έχουν δείξει πως το συμπλήρωμα σκόρδου μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης κρυολογήματος κατά 63% και παράλληλα μειώνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων του κρυολογήματος κατά 70%.

 http://www.baby.gr/index.php/babyzine/ygeia/3867-tessera-mystika-tou-skordou-pou-pithanon-den-gnorizete

Ποιος ξηρός καρπός διώχνει “άμεσα” τον πονοκέφαλο καλύτερα και από την ασπιρίνη;

Ο πονοκέφαλος μπορεί να προκληθεί είτε από το άγχος, την κούραση ή από τη σωματική υπερφόρτωση. Και ενώ οι περισσότεροι ασθενείς θεραπεύουν τους πονοκέφαλους με ασπιρίνη, ξεχνούν ότι ένα συνθετικό προϊόν όπως αυτό μπορεί να βλάψει το σώμα. Ευτυχώς η φύση έχει τη λύση και σε αυτή την περίπτωση.
Η σαλικίνη, το κύριο συστατικό της ασπιρίνης που καταπραΰνει τον πόνο, μπορεί να βρεθεί σε μεγάλες ποσότητες στα αμύγδαλα.

Επίσης μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από ημικρανίες έχουν χαμηλότερα επίπεδα μαγνησίου από τους ανθρώπους που δεν έχουν και αρκετές μελέτες δείχνουν ότι το μαγνήσιο μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των επιθέσεων της ημικρανίας, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Maryland.
Δεδομένου ότι τα αμύγδαλα είναι πλούσια σε μαγνήσιο, η κατανάλωσή τους μπορεί να σταματήσει μια ημικρανία ή να αποτρέψει μελλοντικές, όπως αναφέρει το invitromagazine.
Το Πανεπιστήμιο του Maryland, εξηγεί ότι σε μια μελέτη που έγινε για να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα του μαγνησίου στη μείωση των ημικρανιών, διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που πήραν μαγνήσιο μείωσαν την συχνότητα των επιθέσεων ημικρανίας κατά 41,6 % σε σύγκριση με 15,8% εκείνων που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Τα αποτελέσματα ήταν ταχύτερα και κυρίως χωρίς παρενέργειες και δυσμενείς αντιδράσεις.
Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν τα αμύγδαλα ως θεραπεία για τους πονοκεφάλους συνιστάται μία χούφτα αμύγδαλα ή 10-12 τεμάχια την ημέρα που ισοδυναμούν με μία ασπιρίνη.

IN- VITRO
http://www.tonwtiko.com/pios-xiros-karpos-diochni-amesa-ton-ponokefalo/

Φυτεύουν φραγκοσυκιές και βγάζουν εύκολα πολλά ευρώ! Διαβάστε πως…

Όλο και περισσότεροι αγρότες, δεν είναι, όμως, πολλοί προς το παρόν, φυτεύουν φραγκοσυκιές και βγάζουν εύκολα πολλά ευρώ, αφού δεν χρειάζεται το συγκεκριμένο δέντρο ιδιαίτερη περιποίηση.
Πρόκειται για μια εναλλακτική καλλιέργεια, που μπορεί να αξιοποιήσει φτωχά εδάφη, αποτελεί η γνωστή φραγκοσυκιά, η εκμετάλλευση της οποίας μπορεί να προσφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη.

Αν και δεν καλλιεργείται συστηματικά στην Ελλάδα, η φραγκοσυκιά θα μπορούσε να αποτελέσει μία εναλλακτική καλλιέργεια για πολλά μέρη της χώρας μας, με πολύ καλά οικονομικά αποτελέσματα. Μάλιστα έχει ενταχθεί στις προωθούμενες καλλιέργειες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στους νομούς της Κρήτης αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας με ανάλογο κλίμα, όπως είναι οι νομοί Λακωνίας, Αρκαδίας, Μεσσηνίας, Ηλείας, Πειραιώς (Τροιζηνία, Κύθηρα και Πόρο), Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου και Ευβοίας.
Το κόστος καλλιέργειας είναι πολύ χαμηλό, ενώ παράλληλα η ανάγκη της για νερό είναι ελάχιστη. Με τη στρεμματική απόδοση στην καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς να κυμαίνεται κατά μέσον όρο από 2 έως και 3 τόνους, τα έσοδα ανά στρέμμα σε ετήσια βάση μπορούν να προσεγγίσουν τα 1.700 ευρώ.

Πηγή: newsone, pentapostagma
http://www.tonwtiko.com/564564727782782222/

Κάθετη φάρμα εσωτερικού χώρου παράγει 12.000 μαρούλια την ημέρα με φωτισμό LED

Μεγάλη ιαπωνική τεχνολογική εταιρεία ολοκλήρωσε ...


νέα σειρά πειραμάτων καλλιεργειών σε κάθετες φάρμες εσωτερικού χώρου, με δοκιμές σε δύο εγκαταστάσεις, η μία εκ των οποίων μπορεί πλέον να παράγει 12.000 μαρούλια την ημέρα μέσω τεχνολογίας φωτισμού LED.

Η γεωργία εσωτερικού χώρου αντιπροσωπεύει μια αυξανόμενη τάση στα αστικά κέντρα, όπου η διαθέσιμη καλλιεργήσιμη γη δεν είναι αρκετή. Μια μεγάλη ποικιλία από χόρτα και λαχανικά μπορεί να καλλιεργηθεί σε περιβάλλοντα ελεγχόμενου κλίματος κάτω από φωτισμό LED, με τη συγκεκριμένη μέθοδο παραγωγής τροφίμων να χαρακτηρίζεται μάλιστα από υψηλή ενεργειακή απόδοση.

Οι δύο νέες φάρμες στην Ιαπωνία αποδεικνύουν τις δυνατότητες της λεγόμενης αστικής γεωργίας εσωτερικού χώρου. Οι εγκαταστάσεις της πρώτης φάρμας στην επαρχία Σιζουόκα έχουν επιφάνεια περίπου 1.850 τετραγωνικά μέτρα και τους τελευταίους 14 μήνες καλλιεργούνται εκεί πέντε διαφορετικές ποικιλίες μαρουλιού. Σήμερα, η συγκομιδή της μονάδας έχει φτάσει τα 12.000 μαρούλια την ημέρα. Η αποτελεσματική κάθετη διαρρύθμιση των γεωργικών εγκαταστάσεων εξοικονομεί γη, ενέργεια, αλλά και νερό, και οι συγκομιδές από τη φάρμα μπορούν να συσκευαστούν και να βρεθούν στα ράφια των καταστημάτων σε λιγότερο από δύο ώρες.

Η δεύτερη φάρμα βρίσκεται στην πόλη Ναρασίνο του νομού Τσίμπα, όπου καλλιεργούνται κάτω χόρτα και βότανα όπως βρώσιμα χρυσάνθεμα και κόλιανδρος, σε ένα χώρο 80 τετραγωνικών μέτρων, μικρότερο από πολλά αστικά διαμερίσματα.
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των κηπευτικών συστημάτων LED είναι ότι οι αγρότες είναι σε θέση να καθορίσουν τους ακριβείς συνδυασμούς φωτός, θερμοκρασίας, και υγρασίας για τη βέλτιστη παραγωγή κάθε είδος φυτού, με αποτέλεσμα υψηλές αποδόσεις καλλιεργειών.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2016/08/12000-led.html

Εσείς γνωρίζατε πώς φυτρώνουν τα κάσιους;

Το Κάσιους είναι ένα δέντρο της οικογένειας των Ανακαρδιοειδών και κάθε καρπός του φυτρώνει κολλημένος σε ένα… φρούτο.

Θεωρούνται φυσικά αντικαταθλιπτικά και είναι γεμάτα από αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά που βοηθούν στη φυσιολογική λειτουργία του σώματος.

Και μπορεί τα κάσιους να καταναλώνονται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής, ωστόσο, λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν από πού προέρχονται και πώς μεγαλώνουν οι θρεπτικοί αυτοί ξηροί καρποί.









 

Το δέντρο προέρχεται από τη Βραζιλία και οι Πορτογάλοι εξερευνητές το μετέφεραν τον 16ο αιώνα και σε άλλες χώρες με αποτέλεσμα σήμερα να εντοπίζεται στη Μοζαμβίκη, στην Τανζανία, στην Κένυα και στην Ινδία. Κάθε καρπός φυτρώνει κολλημένος σε ένα… «ψεύτικο φρούτο», όπως αυτά που απεικονίζονται στις παρακάτω φωτογραφίες. Το κάσιους είναι ο κύριος καρπός του δέντρου και το φρούτο είναι ένα υποπροϊόν, ωστόσο και εκείνο βρώσιμο! Μόλις ο καρπός βγει από το φρούτο, το αφήνουν στον ήλιο για να στεγνώσει. Ωστόσο, τα κάσιους εισάγονται συνήθως ωμά και στη συνέχεια ψήνονται κατόπιν και αλατίζονται, οπότε και αποκτούν την χρυσαφί απόχρωση που έχουν.


http://perierga.gr/

http://pestanea.blogspot.gr/2016/05/blog-post_766.html

Τι είναι το Μεταξά ;

 To Μεταξά ή METAXA (όπως είναι πιο γνωστό στην εμπορική του επωνυμία) είναι ένα Ελληνικό οινοπνευματώδες ποτό που πρωτοδημιούργησε ο Ψαριανός Σπύρος Μεταξάς το 1888.
Το "Μεταξά" είναι ένα μίγμα από κονιάκ και κρασί. Γίνεται από σταφίδες (σουλτανίνα, σαββατιανό και μαύρη κορινθιακή σταφίδα). Συνδυάζεται έπειτα με ένα ωριμασμένο κρασί από μοσχάτο σταφύλι από τη Σάμο και από τη Λήμνο. Το Μεταξά ωριμάζει σε χειροποίητα γαλλικά δρύινα βαρέλια του Λιμουζέν για τουλάχιστον τρία χρόνια πριν αρωματιστεί με ένα μυστικό μείγμα βοτάνων, το οποίο περιλαμβάνει ροδοπέταλα και αποσταγμένο νερό.




Ο Σπύρος Μεταξάς, που κατάγονταν από τα Ψαρά, εγκαταλείποντας την οικογενειακή επιχείρηση στη Χαλκίδα στις αρχές της δεκαετίας του 1870, αποφάσισε να εγκατασταθεί στον Πειραιά, ανερχόμενο εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της εποχής. Το 1885, με τη σύμπραξη του αδελφού του Ηλία Α. Μεταξά, αγόρασε τα μηχανήματα ενός παλιού αποστακτηρίου στον Πειραιά ιδρύοντας την κονιακοποιία - ποτοποιία Μεταξά στην οδό Αριστείδου 7, λίγα μέτρα από την πλατεία Καραϊσκάκη. Το εργοστάσιο των αδελφών Μεταξά ξεκίνησε την παραγωγή κονιάκ και άλλων ποτών το 1888 ενώ το έμβλημα της εταιρίας, ο "Σαλαμινομάχος", είναι εμπνευσμένο από ένα αρχαίο νόμισμα το οποίο βρέθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών για τη θεμελίωση του πρώτου εργοστασίου του Μεταξά στην οδό Αριστείδου. Αργότερα στην εταιρία των δυο αδελφών θα συμπράξουν αρχικά ο Γεώργιος Α. Μεταξάς, ο νεώτερος από τα αδέλφια Μεταξά και μετέπειτα, στις αρχές της δεκαετίας του 1890 ο Αλέξανδρος Α. Μεταξάς. Έτσι θα προκύψει ο "Βιομηχανικός Οίκος Κονιακοποιίας Σ. και Η. και Α. Μεταξά", του οποίου αναφορές υπάρχουν διάσπαρτες στον Τύπο της εποχής.





Οι πρώτες εξαγωγές σε Οθωμανική αυτοκρατορία και Αίγυπτο ξεκινούν ήδη από το 1892 ενώ είναι η ίδια χρονιά που εμφανίζεται και η πρώτη διαφημιστική καταχώρηση του εργοστασίου των αδελφών Μεταξά στην εφημερίδα Σφαίρα του Πειραιά, ενώ το 1895 το METAXA κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση της Βρέμης. Το ΜΕΤΑΞΑ είναι γνωστό στις διεθνείς αγορές ως Κονιάκ Αγνόν εκ Σταφυλής Παλαιόν". Πέραν του κονιάκ, η εταιρεία τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της παρήγε αψέντι, μαστιχάτο, σαρτρέζ, βενεδικτίνη, κερασσό, κακάο και Βερμούτ τύπου Τορίνου.

 

 

Η ζήτηση για το Ελληνικό ποτό ήταν πολύ ισχυρή στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου εισήχθη για πρώτη φορά το 1900 και το Μεταξά έγινε έκτοτε γνωστό ως το «ιπτάμενο μπράντι». Το 1915 κερδίζει το βραβείο Grand Prix από την Διεθνή Έκθεση του Σαν Φραντσίσκο. Έκτοτε σε όλα τα μπουκάλια του METAXA θα υπάρχει η ανάλογη ετικέτα στο "λαιμό του μπουκαλιού", παράδοση η οποία εγκαταλείφθηκε πρόσφατα στα πλαίσια της ανανέωσης της μάρκας. Παρά τις αντιξοότητες της ποτοαπαγόρευσης και δύο Παγκοσμίων Πολέμων το ΜΕΤΑΞΑ κατάφερε να επιβιώσει. Το 1937 η ποτοποιία των αδελφών Μεταξά απασχολούσε 38 εργαζόμενους, 22 άνδρες και 16 γυναίκες. Την περίοδο της Γερμανικής κατοχής η παραγωγή σταμάτησε, ωστόσο σε αντίθεση με τα παρακείμενα κτίρια της οδού Αριστείδου στο λιμάνι του Πειραιά όπου βρισκόταν το εργοστάσιο, εκείνο έμεινε ανέπαφο. Το 1968 το εργοστάσιο και οι εγκαταστάσεις παλαίωσης και αποθήκευσης της εταιρείας μεταφέρθηκαν στην Κηφισιά όπου παραμένουν μέχρι και σήμερα. Σήμερα, το σύνολο των εξαγωγών αποτελεί το 60% της παραγωγής. Από το 1989, βέβαια, το brand δεν ανήκει πλέον στην οικογένεια Μεταξά, ενώ από το 2000 κι έπειτα είναι μέλος της εταιρείας Remy Cointreau.


Σήμερα το METAXA εξάγεται σε πάνω από 60 χώρες, ενώ συμπεριλαμβάνεται στα 100 πιο δημοφιλή ποτά παγκοσμίως και στα 50 ταχύτερα αναπτυσσόμενα. Το Μεταξά είναι διαθέσιμο σε πέντε ποιότητες: "Τριών αστέρων" (τουλάχιστον τριών ετών), "πέντε αστέρων" (τουλάχιστον πέντε ετών), και "επτά αστέρων" (τουλάχιστον επτά ετών), 12 αστέρων (τουλάχιστον 12 ετών) και Private Reserve με αποστάγματα άνω των 30 ετών. Το 2008, με αφορμή τα 120 χρόνια της ποτοποιίας, διατέθηκε στην αγορά το ΜΕΤΑΞΑ ΑΕΝ σε 1.888 αριθμημένες φιάλες από φίνο Γαλλικό κρύσταλλο Σεβρών. Το ΜΕΤΑΞΑ ΑΕΝ είναι ένα μοναδικό απόσταγμα που προέρχεται από το Βαρέλι Νο1, γνωστό και ως «βαρέλι του Σπύρου Μεταξά» με αποστάγματα τουλάχιστον 100 ετών και αποτέλεσε αντικείμενο συλλογής με αποτέλεσμα να εξαντληθεί σύντομα με τιμές που ξεπέρασαν τα 1000 ευρώ/φιάλη.
Το ΜΕΤΑΞΑ ήταν το πρώτο ποτό που καταναλώθηκε στο διάστημα ενώ ήταν ένας από τους μεγάλους χορηγούς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ) του 1982 στην Ισπανία. Το νοσοκομείο Μεταξά στον Πειραιά κατασκευάστηκε από δωρεά του Άγγελου Μεταξά το 1963.


https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC

Κυψέλη μαζεύει αυτόματα το μέλι μόνη της και χωρίς να ενοχλεί τις μέλισσες!

Δύο μελισσοκόμοι από την Αυστραλία, ο Stuart και ο γιος του Cedar Anderson (honeyflow.com), ανακάλυψαν μια συσκευή που επιτρέπει την αυτόματη εξαγωγή του μελιού από τις κυψέλες χωρίς να ενοχληθούν οι μέλισσες.
Η εφεύρεση επιτρέπει στους μελισσοκόμους να συλλέγουν το μέλι από τις κυψέλες τους εύκολα και γρήγορα αφήνοντας τις μέλισσες στην ησυχία τους!


Η πανέξυπνη αυτή εφεύρεση λειτουργεί παρέχοντας στις μέλισσες ένα μερικώς ολοκληρωμένο τοίχο με κυψέλες κηρήθρας, που στη συνέχεια θα ολοκληρώσουν δημιουργώντας το δικό τους κερί.
Αφού συμπληρώσουν τις κυψέλες αυτές με μέλι και τις καλύψουν με κερί, ο μελισσοκόμος μπορεί να ανοίξει το άλλο άκρο, επιτρέποντας στο μέλι να ρέει προς τα έξω από ένα σωλήνα χωρίς να ενοχλήσει τις μέλισσες. Οι μέλισσες απλά θα ανοίξουν εκ νέου τις κυψέλες και θα τις γεμίσουν ξανά!

Έχουν ήδη συγκεντρώσει πάνω από 3.000.000 δολάρια μέσω της crowdfunding πλατφόρμας indiegogo για την δημιουργία αυτής της εφεύρεσης.


http://www.tilestwra.com/kipseli-mazevei-moni-tis-to-meli-moni-tis-ke-choris-na-enochli-tis-melisses/

Μια καλλιέργεια που δίνει καθαρό εισόδημα έως 900 ευρώ το κιλό

TO GO WITH AFP STORY BY REMY ZAKA A truffle hunter holds black truffles during the truffle market of Uzes, southern France, on January 18, 2015. The truffle market in Uzes is held annually in January. AFP PHOTO / PASCAL GUYOT (Photo credit should read PASCAL GUYOT/AFP/Getty Images)

Επένδυση με πολύ μικρό αρχικό κεφάλαιο, χωρίς πάγια έξοδα και με ελκυστικές αποδόσεις αποτελεί η καλλιέργεια της τρούφας, η oπoiα μπορει να αξιοποιησεί αμέτρητα ανεκμετάλλευτα αγροτεμάχια
Η αναμενόμενη απόδοση της καλοκαιρινής μαύρης τρούφας είναι 5-15 κιλά ανά στρέμμα, ενώ της χειμερινής μαύρης τρούφας είναι 2-10 κιλά ανά στρέμμα
Τρούφα, ο κρυμμένος θησαυρός της γης. Αξιοποιεί άγονες εκτάσεις, απαιτεί ελάχιστες ποσότητες νερού και η αξία της ανταγωνίζεται το χαβιάρι.
Καθαρό εισόδημα 900 ευρώ το κιλό από την τρούφα

Η ενασχόληση με την καλλιέργεια της τρούφας υλοποιείται με πολύ μικρό αρχικό κεφάλαιο, δεν έχει πάγια έξοδα και μπορεί να εξασφαλίσει ελκυστικό εισόδημα.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αμέτρητα ανεκμετάλλευτα αγροτεμάχια, επειδή οι κάτοχοί τους μένουν μακριά και εργάζονται στα αστικά κέντρα. Ακόμη και η καλλιέργεια ελιάς ή σιταριού απαιτεί την παρουσία τους εκεί, αρκετές φορές και σε συγκεκριμένο χρόνο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μένουν ανεκμετάλλευτα ή στην καλύτερη περίπτωση τα καλλιεργητικά τους έξοδα να ισούνται με τα έσοδά τους από το συγκεκριμένο χωράφι. Σε αντίθεση με αυτά, η καλλιέργεια της τρούφας δεν απαιτεί την παρουσία του καλλιεργητή.
Το πόση τρούφα μπορεί να αποδίδει μία φυτεία είναι ένα ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί με σαφήνεια. Το πόσο εύφορο είναι το έδαφος, το είδος της τρούφας που καλλιεργούμε, οι κλιματολογικές συνθήκες που θα επικρατήσουν τα χρόνια που μεσολαβούν από τη φύτευση μέχρι την πρώτη παραγωγή είναι παράγοντες που επηρεάζουν τη στρεμματική απόδοση μίας φυτείας τρούφας. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ενδεικτικά ότι η αναμενόμενη απόδοση της καλοκαιρινής μαύρης τρούφας είναι 5-15 κιλά ανά στρέμμα, με την τιμή παραγωγού να ανέρχεται σε 250 ευρώ το κιλό, ενώ της χειμερινής μαύρης τρούφας είναι 2-10 κιλά ανά στρέμμα, με την τιμή παραγωγού να φτάνει έως και 900 ευρώ το κιλό.
Καθαρό εισόδημα 900 ευρώ το κιλό από την τρούφα
Αυτό που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι ότι τα έσοδα από μία καλλιέργεια τρούφας είναι καθαρά λεφτά, αφού τα έξοδα για την παραγωγή της είναι αμελητέα. Είναι δηλαδή μια επιχείρηση χωρίς ετήσια πάγια έξοδα, αλλά με πολύ σημαντικά έσοδα.
Οι «Επαγγελματικές Ευκαιρίες», με τη συνδρομή του γεωπόνου Κάσσανδρου Γάτσιου, αποκαλύπτουν τα μυστικά για την καλλιέργεια της τρούφας.
Η τρούφα ανήκει στην κλάση των ασκομυκήτων, δηλαδή των μυκήτων που σχηματίζουν τα αναπαραγωγικά τους όργανα, τα σπόρια, μέσα σε μικρούς σάκους που ονομάζονται «ασκοί».
Για να συλλέξουμε τις ώριμες τρούφες, παλαιότερα χρησιμοποιούνταν ο χοίρος. Σήμερα όμως χρησιμοποιείται κυρίως ο εκπαιδευμένος σκύλος, ο οποίος τις εντοπίζει από την οσμή τους
Για να συλλέξουμε τις ώριμες τρούφες, παλαιότερα χρησιμοποιούνταν ο χοίρος. Σήμερα όμως χρησιμοποιείται κυρίως ο εκπαιδευμένος σκύλος, ο οποίος τις εντοπίζει από την οσμή τους
Μεταξύ του Απριλίου και του Ιουνίου δημιουργούνται οι πρώτες τρούφες. Κατά τον Ιούλιο οι μικρές τρούφες είναι ορατές με γυμνό μάτι και ζυγίζουν μερικά γραμμάρια. Τον Αύγουστο αρχίζει η φάση της ταχείας ανάπτυξης της τρούφας.
Η μαύρη τρούφα λόγω των ιδιαίτερων απαιτήσεων που έχει ως προς το έδαφος δεν μπορεί να ευδοκιμήσει παρά μόνο σε μερικά είδη εδαφών και συγκεκριμένα σε ασβεστώδη ή ασβεστούχα με μεγάλο εύρος περιεκτικότητας σε ασβέστιο και με υψηλό pH, καλό αερισμό, καλή στράγγιση και χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο. Αλλα είδη τρούφας, όπως η θερινή τρούφα, δεν είναι τόσο απαιτητικά, άλλωστε μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και σε ελαφρώς όξινα εδάφη.
Καθαρό εισόδημα 900 ευρώ το κιλό από την τρούφα
Τι πρέπει να γνωρίζετε

Οι τεχνικές καλλιέργειας
Πριν από την εγκατάσταση μίας νέας φυτείας, με φυτά εμβολιασμένα με τον μύκητα της τρούφας, πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του τους κάτωθι παράγοντες:
-Την καταλληλότητα του αγρού. Σε γενικές γραμμές ένα χωράφι είναι κατάλληλο εφόσον είναι προσήλιο και έχει ελαφρά κλίση.
-Την ανάλυση του χώματος του εδάφους του αγρού. Αφού επιλέξουμε το χωράφι, πρέπει να γίνει ανάλυση στο χώμα του εδάφους.
-Το είδος των φυτών που θα φυτευτούν. Καθορίζεται το κατάλληλο είδος μυκορριζομένου δένδρου με τον μύκητα της τρούφας που θα επιλεγεί να καλλιεργηθεί, ανάλογα με το κλίμα, το έδαφος κ.λπ.
-Οι προκαταρκτικές εργασίες της φύτευσης είναι το ξερίζωμα της αυτοφυούς βλάστησης, η απομάκρυνση των ριζών των φυτών που ξεριζώνονται, η αναμόχλευση του εδάφους.
Φύτευση
Οι περίοδοι φύτευσης είναι δύο: το φθινόπωρο, από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τον Νοέμβριο, και στο τέλος του χειμώνα, από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάρτιο.
Η προμήθεια των μυκορριζομένων φυτών πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένες επιχειρήσεις παραγωγής τέτοιων φυτών του εξωτερικού, οι οποίες έχουν την ειδική πιστοποίηση για παραγωγή και εμπορία μυκορριζομένων φυτών από τους ειδικούς για την εργασία αυτή πιστοποιητικούς οργανισμούς της χώρας προέλευσης. Από πειραματικά δεδομένα, έχει διαπιστωθεί ότι δένδρα που έχουν ικανοποιητική παραγωγή τρούφας είναι τα περιποιημένα και κλαδεμένα, τα οποία είναι εγκατεστημένα σε εδάφη με μικρό βάθος και έχουν μέτρια γονιμότητα.
Συγκομιδή
Πριν αρχίσει να παρουσιάζεται η «καρποφορία» της τρούφας, παρατηρείται το φαινόμενο του «καψίματος» κάτω από την κόμη του δέντρου και συνήθως μέχρι εκεί που επεκτείνεται το ριζικό του σύστημα.
Η τρούφα συνήθως βρίσκεται σε βάθος μερικών εκατοστών 10-25 cm μέχρι 40-50 cm από την επιφάνεια του εδάφους. Μερικές φορές οι τρούφες βρίσκονται σε πολύ μικρό βάθος. Για να συλλέξουμε τις ώριμες τρούφες, άλλοτε χρησιμοποιούνταν ο χοίρος, σήμερα κυρίως χρησιμοποιείται ο εκπαιδευμένος σκύλος. Ο χοίρος δεν έχει ανάγκη από ειδική εκπαίδευση. Η οσμή της τρούφας τον ξετρελαίνει. Το σκυλί επίσης είναι ικανό να επισημάνει τις τρούφες. Σε αντίθεση με τον χοίρο, η οσμή της δεν το ξετρελαίνει.
Οι καλλιέργειες αρχίζουν να παράγουν τρούφες στην περίπτωση που τα δέντρα είναι φουντουκιές στον 4ο χρόνο, ενώ στις βελανιδιές από τον 6 χρόνο. Η μέση παραγωγή της μαύρης τρούφας ύστερα από 8 χρόνια είναι 4-5 κιλά το στρέμμα, που μπορεί να φτάσει τα 8-10 κιλά σε πετυχημένες καλλιέργειες.
Τα κυριότερα είδη του μύκητα που μπορούν να καλλιεργηθούν
Η τρούφα συνήθως βρίσκεται σε βάθος μερικών εκατοστών 10-25 cm μέχρι 40-50 cm από την επιφάνεια του εδάφους
Οι τρούφες συμβιώνουν με πολλά είδη φυτών. Τα κυριότερα είδη φυτών των οποίων οι ρίζες συμβιώνουν με το μυκήλιο της τρούφας και τα οποία ευρίσκονται αυτοφυόμενα στα δάση ή καλλιεργούνται σε συστηματικές καλλιέργειες για την παραγωγή τρούφας είναι:
Η δρυς η χνοώδης, ένα από τα κύρια φυτά που συμβιώνει με την τρούφα. Η φουντουκιά είναι εκείνο το δασικό είδος που μετά τη δρυ συμβιώνει πιο συχνά με την τρούφα.
Υπάρχουν περίπου 50 είδη τρούφας. Ολοι αυτοί οι μύκητες όμως δεν είναι εδώδιμοι. Μόνο μία δεκάδα αποτελεί τους εδώδιμους και από αυτούς μερικοί μόνο έχουν υψηλή γαστρονομική και οικονομική αξία, όπως είναι η άσπρη τρούφα ή «τρούφα του Πιεμόντε» και η μαύρη τρούφα, ενώ η τιμή πωλήσεως της θερινής τρούφας, που είναι πολύ διαδεδομένη στα δάση της χώρας μας, είναι πολύ χαμηλότερη.
Η μαύρη τρούφα: Ο μύκητας αυτός αποτελεί το κόσμημα της γαλλικής κουζίνας. Συχνά βρίσκονται τρούφες με βάρος μεγαλύτερο των 400 γραμμαρίων, ενώ στα μέσα της περιόδου συγκομιδής της το μέσο βάρος της είναι συνήθως 40 με 50 γραμμάρια.
Τα σπόρια του μύκητα αυτού ευρίσκονται σε ασκούς σε αριθμό 3-4 κατά μέσο όρο ανά ασκό. Το σχήμα τους είναι ελλειψοειδές με χρώμα σκούρο αδιαφανές. Τα σπόρια είναι αγκαθωτά στην επιφάνειά τους, με μικρά σκληρά αγκάθια. Ο προσδιορισμός του είδους της τρούφας με τη χρησιμοποίηση της μορφολογίας των αγκαθιών και των σπορίων γίνεται από ειδικούς έμπειρους εκτιμητές ή σε ειδικά εργαστήρια κατά την πιστοποίηση των διαφόρων ειδών της τρούφας. Ο προσδιορισμός αυτός έχει πολύ μεγάλη σημασία επειδή, όπως προαναφέραμε, υπάρχει τεράστια διαφορά τιμής πωλήσεως στα διάφορα είδη τρούφας και υπάρχει μεγάλος κίνδυνος νοθείας και αισχροκέρδειας.
Η μαύρη τρούφα αναπτύσσεται άριστα σε ασβεστώδη εδάφη με pH (7,0-8,5), ελαφρώς επικλινή, τα οποία έχουν καλή στράγγιση και καλή έκθεση στον ήλιο.
Η τρούφα του καλοκαιριού: Είναι η πλέον διαδεδομένη τρούφα της Ευρώπης. Οι περιοχές που καλλιεργείται ποικίλλουν. Τη βρίσκουμε να αυτοφύεται παντού όπου καλλιεργείται η μαύρη τρούφα αλλά όχι μόνο. Η Ιταλία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή, με μια μέση παραγωγή 60 τόνων, η Γαλλία με 30 τόνους και η Ισπανία με 25 τόνους. Εξωτερικά έχει και αυτή μαύρο χρώμα. Προτιμά τα ασβεστώδη εδάφη, αλλά τη βρίσκουμε και σε οργανικά ή αργιλώδη και σε ορισμένες περιπτώσεις σε ελαφρά όξινα εδάφη. Απαντάται σε υψόμετρο ακόμη και μεγαλύτερο των 1.100 μ.
Η τρούφα της Βουργουνδίας: Θεωρείται κατώτερη σε ποιότητα τρούφα σε σχέση με τη μαύρη τρούφα αλλά ανώτερη από την τρούφα του καλοκαιριού. Στη Γαλλία είναι η δεύτερη καλύτερη τρούφα από την άποψη της ποιότητας, και επομένως από την άποψη της τιμής πωλήσεως παραγωγού. Εξωτερικά έχει και αυτή μαύρο χρώμα.
Η τρούφα του φθινοπώρου: Η τρούφα αυτή, όσον αφορά το μέγεθος, το σχήμα, το χρώμα της επιδερμίδας και των σπορίων της, μοιάζει πάρα πολύ με τη μαύρη τρούφα, με τη διαφορά ότι έχει επιδερμίδα πιο μαύρη από τη μαύρη τρούφα και συνήθως είναι λίγο πιο μικρή από αυτήν. Εξωτερικά έχει και αυτή μαύρο χρώμα.
Η άσπρη τρούφα: Η τρούφα αυτή θεωρείται αρίστης ποιότητος και έχει πολύ μεγάλη εμπορική αξία. Ονομάζεται επίσης και «τρούφα του Πιεμόντε» (Ιταλία) επειδή καρποφορεί άφθονα στην περιοχή αυτή. Αναπτύσσεται και σε άλλες περιοχές της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας αλλά σε μικρότερες εκτάσεις.
Η επιφάνειά της είναι λεία και ελαφρά βελούδινη. Το χρώμα της ποικίλλει από την ασθενή ώχρα μέχρι το σκούρο μπεζ και το ελαφρύ πράσινο. Η σάρκα της είναι μοναδική, με χρώμα λευκό έως κίτρινο ή μερικές φορές γκριζωπό με λευκές λεπτές φλέβες. To άρωμά της είναι ευχάριστα αρωματικό, αλλά διαφέρει από το άρωμα των άλλων ποικιλιών της τρούφας.
Η λευκή τρούφα ζει σε συμβίωση με τις δρυς και τις φιλύρες. Τεχνικές για την παραγωγή φυτών «εμβολιασμένων» με τα μυκόρριζα της άσπρης τρούφας ακόμη δεν έχουν αναπτυχθεί, λόγω της δυσκολίας που έχουν τα σπόρια της άσπρης τρούφας να βλαστήσουν και να εγκατασταθούν στις ρίζες των φυτών.

http://www.alexiptoto.com/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CF%8C-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%8C/

Πως να καλλιεργήσετε μελιτζάνες

Η καλλιέργεια των μελιτζανών είναι παρόμοια με των πιπεριών. Ξεκινήστε τους σπόρους 8-10 εβδομάδες πριν τους βγάλετε έξω, τοποθετήστε τες έξω 1-2 εβδομάδες μετά από την ...
τελευταία ημερομηνία με παγετό. Μια βιάζεστε γιατί ένα κρύο σοκ μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξή τους.
Οι μελιτζάνες δεν κάνουν φρούτα κάτω από τους 21 C βαθμούς , αλλά δίνουν πολλή παραγωγή κάτω από τη πολλή ζέστη.

Σπορά: 0.5 εκατοστά βάθος

Απόσταση φύτευσης: Τα φυτά διαχωρίζονται 60 εκατοστά σε ίσες αποστάσεις ή σε 50 εκατοστά στη σειρά και 90 ανάμεσα στις σειρές. 

Ημέρες βλάστησης: 5-13
Εποχή σποράς-Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-32 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο-Μάιο
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40-55 ημέρες μετά
Ωρίμανση-Συγκομιδή: 60-80 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία. Μαζεύεται συχνά τις μελιτζάνες για να κρατήσετε το φυτό σε παραγωγή. Τα μικρά φρούτα έχουν την καλύτερη ποιότητα.

Συγκαλλιέργεια μελιτζάνας
Καλλιεργείται με φασόλια-αμάραντο-κατιφέ. Τα φασόλια προστατεύουν από το σκαθάρι της πατάτας και ο αμάραντος από τα επιβλαβή έντομα.

Έντομα: Ο έλεγχος των σκαθαριών στα σπορόφυτα είναι βασικός.
Το πύρεθρο και η ροτενόνη είναι αποτελεσματικοί μέθοδοι αντιμετώπισης ή χρησιμοποιήστε την ακόλουθη μη χημική μέθοδο:
Σκληρύνετε τα σποριόφυτα σε ένα τραπέζι 10 εκατοστά πάνω από το έδαφος.(Σε αυτό το ύψος γίνεται πολύ λίγη ζημιά).
Μεταφυτέψτε τα σποριόφυτα κάτω από πλαστικά μπουκάλια νερού του 1 ½ λίτρου για να τα προστατεύεστε μέχρι να μεγαλώσουν. Αφήστε τα πλαστικά μπουκάλια για κάλυμμα όσο μπορείτε περισσότερο.

Για τον δορυφόρο στην πατάτα και την μελιτζάνα:
1ος τρόπος: Σύμφωνα με τις παρακολουθήσεις που έχω κάνει ο δορυφόρος πετάει με κατεύθυνση από ανατολή προς δύση. Οπότε πετώντας το πρώτο χωράφι με πατάτες που θα συναντήσει θα καθίσει στην αρχή της ανατολικής πλευράς του..
Επί ένα μήνα καθημερινά τις πρωινές ώρες μαζεύω με το χέρι τον δορυφόρο, ο οποίος έχει καθίσει στις πατάτες με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω ( διαθέτω 10 λεπτά της ώρας την ημέρα)
2ος τρόπος: Υπάρχει και ο εχθρός του δορυφόρου που τρώει τα αυγά και τα νεογέννητα.

Ασθένειες: Αποφύγετε την καλλιέργεια μελιτζανών σε έδαφος που προηγμένος είχαν καλλιεργηθεί ντομάτες, πατάτες, πιπεριές και ειδικά μελιτζάνες τα τελευταία 3 χρόνια.

Σώσιμο σπόρων: Απομονώστε τις ποικιλίες τουλάχιστο 200 μέτρα για σπιτική παραγωγή και για αγνό σπόρο 1000 μέτρα.

Ποικιλίες μελιτζανών

Black Beauty-Μαύρη ομορφιά
Ωρίμανση: 73-83 ημέρες
Μια αξιόπιστη μέσης εποχής ποικιλία. Μπορεί να καλλιεργηθεί και στις νότιες περιοχές που έχουν μεγαλύτερη περίοδο. Παράγει περίπου 15 φρούτα.
Έχει εξαιρετική γεύση και είναι ανθεκτική στα σκασίματα.
Τα φρούτα γίνονται πολύ μεγάλα αλλά καλύτερα να μαζεύονται όταν είναι μικρά. Είναι η καλύτερη ποικιλία μελιτζάνας για αποθήκευση




Rosa Bianca-Ροζ ιταλική μελιτζάνα
Ωρίμανση: 83 ημέρες
Ιταλική ποικιλία μέσης εποχής. Είναι ίσως η καλύτερη ποικιλία σε γεύση. Έχει κερδίσει πρώτη σε διαγωνισμούς για την υπέροχη κρεμώδη σάρκα της. Είναι λευκή στη βάση ης με ακανόνιστες ροζ-μωβ λωρίδες στο πάνω μέρος.

Listada De Gandia
Ωρίμανση: 75 ημέρες
Ποικιλία από τη Γαλλία το από το 1850. Αυτή η Ιταλική ομορφιά έχει σχήμα αυγού και μωβ χρώμα με λευκές λωρίδες και γίνονται είναι 12-15 εκατοστά. Δεν γίνονται τόσο μεγάλα φυτά όσο άλλες ποικιλίες, αλλά τα ώριμα φυτά τα πάνε καλά στις υψηλές θερμοκρασίες και αντέχουν καλά την ξηρασία. Ταιριάζει στις περιοχές με μακριά ζεστή καλλιεργητική περίοδο. Οι φλούδες τους δεν χρειάζεται να ξεφλουδιστούν για να μαγειρευτούν.

Rosa Bianca-Ροζ ιταλική μελιτζάνα
Ωρίμανση: 83 ημέρες
Ιταλική ποικιλία μέσης εποχής. Είναι ίσως η καλύτερη ποικιλία σε γεύση. Έχει κερδίσει πρώτη σε διαγωνισμούς για την υπέροχη κρεμώδη σάρκα της. Είναι λευκή στη βάση ης με ακανόνιστες ροζ-μωβ λωρίδες στο πάνω μέρος.

Listada De Gandia
Ωρίμανση: 75 ημέρες
Ποικιλία από τη Γαλλία το από το 1850. Αυτή η Ιταλική ομορφιά έχει σχήμα αυγού και μωβ χρώμα με λευκές λωρίδες και γίνονται είναι 12-15 εκατοστά. Δεν γίνονται τόσο μεγάλα φυτά όσο άλλες ποικιλίες, αλλά τα ώριμα φυτά τα πάνε καλά στις υψηλές θερμοκρασίες και αντέχουν καλά την ξηρασία. Ταιριάζει στις περιοχές με μακριά ζεστή καλλιεργητική περίοδο. Οι φλούδες τους δεν χρειάζεται να ξεφλουδιστούν για να μαγειρευτούν.


Rosa Bianca-Ροζ ιταλική μελιτζάνα
Ωρίμανση: 83 ημέρες
Ιταλική ποικιλία μέσης εποχής. Είναι ίσως η καλύτερη ποικιλία σε γεύση. Έχει κερδίσει πρώτη σε διαγωνισμούς για την υπέροχη κρεμώδη σάρκα της. Είναι λευκή στη βάση ης με ακανόνιστες ροζ-μωβ λωρίδες στο πάνω μέρος.

Listada De Gandia
Ωρίμανση: 75 ημέρες
Ποικιλία από τη Γαλλία το από το 1850. Αυτή η Ιταλική ομορφιά έχει σχήμα αυγού και μωβ χρώμα με λευκές λωρίδες και γίνονται είναι 12-15 εκατοστά. Δεν γίνονται τόσο μεγάλα φυτά όσο άλλες ποικιλίες, αλλά τα ώριμα φυτά τα πάνε καλά στις υψηλές θερμοκρασίες και αντέχουν καλά την ξηρασία. Ταιριάζει στις περιοχές με μακριά ζεστή καλλιεργητική περίοδο. Οι φλούδες τους δεν χρειάζεται να ξεφλουδιστούν για να μαγειρευτούν.


Long Purple-Μακριά μελιτζάνα
Ωρίμανση: 75 ημέρες
Τα φρούτα των μακριών μελιτζανών είναι μακριά και λεπτά.

Little fingers-Μικρά δάκτυλα
Ωρίμανση: 68 ημερών
Πρώιμη ποικιλία που κάνει πολλούς μικρούς καρπούς. Τους μαζεύουμε όταν φτάσουν το μέγεθος μικρών δακτύλων.

Τσακώνικη Μελιτζάνα
Είναι η μόνη μελιτζάνα που έχει γλυκιά γεύση κάτι που ασφαλώς οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τοπικού εδάφους. Επίσης διακρίνεται γιατί είναι επιμήκης χωρίς κυρτότητα, μήκους 20-25 εκ. και διαμέτρου 4-6 εκ. με μεγαλύτερη διάμετρο στη μέση. Η επιφάνεια του φλοιού είναι λεία, γυαλιστερή, χρώματος μωβ με ραβδώσεις κατά μήκος του καρπού οι οποίες έχουν ανοιχτό μωβ χρώμα.

Ο καρπός της τσακώνικης μελιτζάνας χρησιμοποιείται σε πολλούς συνδυασμούς στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. Ευρύτατα γνωστό για την ποιότητα και τη γεύση του είναι το παραδοσιακό γλυκό κουταλιού, το μελιτζανάκι, που παρασκευάζεται από μελιτζανάκια μήκους περίπου 5 εκ.

 

 

 

 

http://fitologos.blogspot.gr/

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2016/03/blog-post_4651.html

Πώς ήταν στην πραγματικότητα τα φρούτα και τα λαχανικά πριν τα «πειράξει» ο άνθρωπος;

Είστε σίγουροι ότι θα τρώγατε τα αγαπημένα σας φρούτα αν είχαν παραμείνει όπως ήταν πριν επέμβει ο ανθρώπινος παράγοντας και τα αλλάξει;

Όταν ο άνθρωπος ξεκίνησε να καλλιεργεί φρούτα και λαχανικά, αυτά ήταν τελείως διαφορετικά από ότι είναι σήμερα.

Το άγριο καρότο, το οποίο άρχισε να καλλιεργείται περίπου από τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με τον Business Insider, αρχικά ήταν μωβ, λεπτό με έντονο άρωμα.

Τώρα είναι πορτοκαλί, πιο χοντρό, πιο λαμπερό και τραγανό.

Η άγρια μελιτζάνα είχε αγκάθια, ήταν στρογγυλή, ενώ το χρώμα της ποίκιλλε από κίτρινο έως και μοβ.

Οι σημερινές μελιτζάνες δεν έχουν αγκάθια, ενώ το χρώμα του είναι μοβ και το σχήμα τους είναι μακρόστενο.

Το άγριο καλαμπόκι καλλιεργήθηκε πρώτη φορά από τον άνθρωπο περίπου το 7000 π.Χ. και έμοιαζε το περίβλημα του με αυτό της πατάτας.

Το σύγχρονο καλαμπόκι είναι 1.000 φορές μεγαλύτερο από το άγριο και είναι πιο εύκολο να καλλιεργηθεί και να ξεφλουδιστεί.

Οι αλλαγές στην εμφάνισή του άρχισαν μετά τον 15ο αιώνα.






Το καρπούζι, σύμφωνα με πίνακες του 17ο αιώνα ήταν διαφορετικό εσωτερικά με μεγάλους σπόρους.




Το καρπούζι σήμερα είναι κόκκινο εσωτερικά, ενώ κάποιες ποικιλίες δεν έχουν σπόρους.

Η μπανάνα καλλιεργούνταν πριν από 7000 στην Παπούα Νέα Γουινέα, εσωτερικά ήταν σκληρή με μεγάλους σπόρους.

Η σημερινή μπανάνα είναι αποτέλεσμα διασταύρωσης δύο ποικιλιών μπανάνας της Musa Acuminata και της Musa Balbisiana.

Πηγή: newmoney.gr

Scilla nana (also known as Chionodoxa nana or cretica)

Επιστ/κή ον/σία:	Scilla nana subsp. albescens (Speta) Speta 1998
Συνώνυμα:	Chionodoxa albescens (Speta) Rix 1981
Οικογένεια:	HYACINTHACEAE
Κοινή ον/σία:
Ετυμολογία:
Υψόμετρο:
Ενδιαίτημα:	Πετρώδεις πλαγιές, Ξέφωτα Δασών, Φρύγανα, Υγρές τοποθεσίες, Υποαλπικά λιβάδια
Ενδημικό:	Ναί

Όλα τα είδη Chionodoxa περιλαμβάνονται στο Scilla από ορισμένους βοτανολόγους, οι οποίοι δεν θεωρούν τις διαφορές να είναι αρκετή για να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό γένος.  Φυτά που συμβαίνουν στην Κρήτη έχουν ένα ή τον άλλο χρόνο έχουν τεθεί σε ένα από τα τρία είδη: G albescens (Speta) Rix, G cretica Boiss. & Heldr. και C. nana (Schult. & Schult. στ.) Boiss. & Heldr. Άγρια λουλούδια Σφήκα »της Κρήτης αναγνωρίζει μόνο δύο από αυτά (G cretica και C. nana)?  λίστα ελέγχου του Μουσείου Ιστορίας της Φυσικής της κρητικής χλωρίδας αναγνωρίζει μόνο μία (C. nana, όπως Scilla nana)

 Όπως όλα τα μέλη του γένους Chionodoxa, οι βάσεις των στήμονες είναι πεπλατυσμένο και στενά συγκεντρωμένα στη μέση του λουλουδιού. Σε σχετικές γένους Scilla, οι στήμονες δεν ισοπέδωσε ή συγκεντρωμένα μαζί.
Γ Νανά (συμπεριλαμβανομένων των C. cretica) έχει δύο φύλλα ανά λάμπα και το πολύ μία ταξιανθία, με ένα έως πέντε (συχνότερα τρεις) λουλούδια σε ένα χαλαρό ρακεμική. Μεμονωμένα λουλούδια είναι μέχρι διαμέτρου 2,4 εκατοστών με σέπαλα μήκους μέχρι 1,1 εκατοστά, πιο στραμμένη προς τα πάνω, το συνολικό αποτέλεσμα το χρώμα να είναι κάποια απόχρωση του μοβ-μπλε. Σφήκας διακρίνει μεταξύ μεγαλύτερες μορφές με πιο μπλε λουλούδια που συμβαίνουν κάτω από 1700 m, C. cretica, και μικρότερες μορφές με υπόλευκα άνθη που εμφανίζονται πάνω από 1700 m, Γ Νανά.
Γ nana subsp. albescens (συνώνυμο Γ albescens) έχει ελαφρώς μικρότερα λουλούδια (σέπαλα μέχρι 1 cm μήκος), υπόλευκο με λεβάντα σε μπλε-μοβ συμβουλές  Είναι απονεμήθηκε το RHS Award of Merit Κήπος (H4 -. Hardy σε εξωτερικούς χώρους οπουδήποτε στο βρετανικό νησι) το 2004, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα.


Scilla nana (παλαιότερα ονομαζόταν Chionodoxa Nana ή Chionodoxa cretica) είναι ένα φυτό βουνό αυξάνεται από μια λάμπα που λουλούδια σε χιόνι λιώνει χρόνο. Είναι συχνά δει σε εταιρεία με Crocus sieberi (βλ μεσαία φωτογραφία) στη μέση των θάμνων Berberis. Τα μικρά λουλούδια μπορούν να είναι καθαρό μπλε, μπλε και λευκό και μερικές φορές πολύ γαλάζιο. Είναι ένα ενδημικό λουλούδι των Λευκών Ορέων.

Ένα άλλο πολύ ελαφρώς διαφορετικά είδη, Scilla albascens αναπτύσσεται στις άλλες οροσειρές της Κρήτης.

 https://en.wikipedia.org/wiki/Chionodoxa_nana
http://www.west-crete.com/flowers/scilla_nana.htm

Η έρευνα του δρ Παναγιώτη Σαρρή στις σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2015 στη βιολογία

«Το έργο αυτό περιγράφει μια ενδιαφέρουσα στροφή στην ανίχνευση μικροβιακών πρωτεϊνών παθογένειας:

 Μια παραδειγματική εργασία για την κατανόηση του πώς οι υποδοχείς του ανοσοποιητικού λειτουργούν. Ο Sarris et al., 2015 έδειξε πως η ενσωμάτωση ενός πρωτεϊνικού τμήματος "δόλωμα" ή "αισθητήρα" που μιμείται τους στόχους του ξενιστή, ανιχνεύει παράγοντες παθογένειας των μικροβίων για την έναρξη της σηματοδότησης της άμυνας».

 

 

 

'Οπως αναφέρει ο ίδιος: Είμαι πολύ υπερήφανος!!! Η δουλειά μου Sarris et al., 2015 στο Cell έχει συμπεριληφθεί στις σημαντικότερες ανακαλύψεις της Χρονιάς 2015 στη βιολογία:


http://stke.sciencemag.org/content/9/409/eg1








ΠΗΓΗ : http://yougreeks.blogspot.gr/2016/01/2015_14.html

Origanum vulgare : Ρίγανη και ριγανέλαιο, με ισχυρές αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος.
 
Η Ελληνική ρίγανη (Greek Oregano) είναι φυτό πολυετές και ποώδες η ποιότητα της θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Μεσογειακό, ως επί το πλείστον, βότανο η ρίγανη, (Ορίγανον το κοινόν – Origanum vulgare) ανήκει στο γένος ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών και χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, τόσο για μαγειρικούς, όσο και για ιατρικούς σκοπούς. 

Θάμνος κοντός και φρυγανώδης με κορμό ξυλώδη χωρίς ελαστικότητα, τα κλαδιά του λεπτά σχηματίζουν ανθοφόρα κεφάλια στις άκρες, τα φύλλα έχουν σχήμα αυγοειδές, είναι χνουδωτά και σταχτόχρωμα.

Αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη αρωματική οσμή, τα άνθη λευκά αλλά και ρόδινα προς μενεξεδί με εξαίσιο άρωμα

 

Αυτό το πολυετές αρωματικό χόρτο το ευρύτατα διαδεδομένο σε όλους τους ξερότοπους της Ελλάδας, αυτοφυές, στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο εκεί ψηλά στον Ταύγετο και στον Πάρνωνα, στα περισσότερα νησιά μας.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη συναντάμε να είναι σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανης αλλά και σαν καρύκευμα στην μαγειρική και σαν ένα από τα βασικότερα και ισχυρότερα ιάματα.

Είναι εξαιρετικό φαρμακευτικό φυτό (φυσικό αντιβιοτικό) με αντιβακτηριακές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Η ρίγανη είναι ένα δυνατό αρωματικό χόρτο, το οποίο ελευθερώνει από τους σπασμούς και τον λόξιγκα,- διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη, έχει ελαφρώς αποχρεμπτικές, αντιδιαρροϊκές, αντιφλεγμονώδεις, βακτηριοκτόνες και αντιαιμορραγικές ικανότητες, αυξάνει την ούρηση και το ίδρωμα. Η ρίγανη έχει επιπλέον ειδική σχέση με τα γεννητικά όργανα των γυναικών. Ο ανθός της ως αφέψημα είναι αντισπασμωδικός και τονωτικός της μήτρας. Είναι βότανο εμμηναγωγό, βοηθά τη γέννα. Ποδόλουτρα ή μπάνια σε ρίγανη βοηθούν στην περίπτωση αμμηνόρροιας.
Εξολοθρεύει τα παράσιτα του εντέρου και τονώνει το πεπτικό σύστημα.
Απωθεί εχθρούς και ασθένειες των φυτών προστατεύοντας όχι μόνο τον εαυτό της αλλά και τα διπλανά φυτά.
Λίγη ρίγανη μέσα στην τροφή των πτηνών τα προστατεύει από αρρώστιες.

Ποια είναι τα συστατικά με τόσο μεγάλη βιολογική δράση;

Το αιθέριο έλαιο της με το πλήθος των σπουδαίων ουσιών που περιέχει, η ξερή ρίγανη περιέχει 3 έως 5% αιθέριο έλαιο σε μερικές δε περιοχές μπορεί να φτάσει και να περάσει το 7% και αυτό συμβαίνει μόνο σε περιοχές της Ελλάδας.

Το αιθέριο έλαιο λοιπόν της ρίγανης περιέχει δύο κύριες ουσίες στις οποίες αποδίδονται οι βιολογικές ισχυρές της δράσεις και αυτές είναι η καρβακρόλη 5-isopropyl-o-cresol, 5-isopropyl-2-methylphenol – C10H13OH καιη θυμόλη (6-isopropyl-m-cresol – C10H14O) αυτές οι δυο φαινολικές ενώσεις δρουν με συνέργεια δηλ συνδυαστικά επιπλέον σε μικρότερες ποσότητες ανιχνεύονται και οι παρακάτω ουσίες:

• α-pinene
• linalyl acetate
• camphene
• methylcarvacrol
• β-bisabolene
• 6-methyl-3-heptanol
• p-cimene
• calemene
• p-cimene-8-ol
• β-caryophyllene
• myrcene
• cineole
• phellandrene
• cis-dihydrocarvone
• β-pinene
• cis-sabinene hydrate
• sabinene
• cymene
• spartholerol
• decane
• γ-terpinene
• germacrene D
• terpinen-4-ol
• carvacrol acetate
• terpinolene
• hexanal
• limonene
• trans-dihydrocarvone
• linalool
• undecane

στη ρίγανη βρίσκουμε επίσης:

• σίδηρο και
• μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C. Η ρίγανη είναι ένα από τα βότανα με το μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. (565 mg %)

Θεραπευτικές Ιδιότητες 
Αντιβακτηριακές ιδιότητες

Σύμφωνα με έρευνα από το πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν τα αιθέρια έλαια και τα συστατικά της θυμόλη και καρβακρόλη, μπορούν να βοηθήσουν στην αναστολή της ανάπτυξης πολλών βακτηρίων και μυκήτων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προκαλούν τροφιμογενείς λοιμώξεις. Η μελέτη έδειξε πως η ρίγανη σκοτώνει τα μικρόβια με τον ίδιο περίπου τρόπο που το κάνουν τα αντιβιοτικά όπως η πενικιλίνη, η στρεπτομυκίνη και η βανκομυκίνη. Επιπλέον, το έλαιο της ρίγανης αναστέλλει την ανάπτυξη των ζυμομυκήτων, συμπεριλαμβανομένου του candida albicans,  που μπορεί να προκαλέσει κολπίτιδα ή στοματικές λοιμώξεις.

 

Αντικαρκινικές ιδιότητες
Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Λονγκ Άϊλαντ (Long Island University) δείχνει πως ένα συστατικό της θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.

Η καθηγήτρια Σουπρίγια Μπαβαντέκαρ του Long Island University εξετάζει την καρβακρόλη, ένα συστατικό της ρίγανης, σε καρκινικά κύτταρα του προστάτη. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής παρουσιάζουν απόπτωση σε αυτά τα κύτταρα. Ο μηχανισμός της απόπτωσης είναι αυτό που η καθηγήτρια αποκαλεί "κυτταρική αυτοκτονία" ή αλλιώς η φυσική οδός που ακολουθούν τα κύτταρα προς έναν προγραμματισμένο θάνατο, κατά τη διαδικασία της οποίας το κύτταρο συρρικνώνεται και αποδομείται. Η ερευνητική ομάδα προσπαθεί τώρα να καθορίσει ακριβώς τον τρόπο που η ουσία προκαλεί την απόπτωση των κυττάρων.

Αντιοξειδωτικά οφέλη
Η ρίγανη είναι ένα από τα αρτυματικά (καρυκευτικά) φυτά, που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες. Επιβραδύνει τη φθορά των κυττάρων, επιβραδύνοντας μ’ αυτό τον τρόπο και τη διαδικασία της γήρανσης. Μπορεί, επίσης, να είναι καλύτερη πηγή διαιτητικών αντιοξειδωτικών απ’ ό,τι πολλές άλλες ομάδες τροφίμων, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά. Σε 20 g ρίγανης υπάρχουν 10 mg βιταμίνης C, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου και κρατάει υγιή τα δόντια και τα ούλα. Επίσης, περιέχει 3,6 mg βιταμίνης Ε, που προστατεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Χρήση

• Χρησιμοποιείται ως αφέψημα ή έγχυμα και καταπολεμά την ατονία των εντέρων, διευκολύνει την πέψη και ηρεμεί το νευρικό σύστημα. Επίσης, είναι διουρητικό και εμμηναγωγό. Για το αφέψημα χρησιμοποιούνται οι βλαστοί του φυτού, όταν είναι ανθισμένο, γιατί τότε περιέχει το έλαιο που έχει τη μεγαλύτερη θεραπευτική αξία.
• Το «τσάι» από ρίγανη βοηθάει στην υπέρταση και στην αρτηριοσκλήρυνση. Υπό μορφή γαργάρων, χρησιμοποιείται ενάντια σε φλεγμονές και έλκη της στοματικής κοιλότητας και των αμυγδαλών.
• Το αιθέριο έλαιο της χρησιμοποιείται εξωτερικά για την καταπολέμηση των ψειρών.
• Οι βλαστοί της ρίγανης, ως κατάπλασμα, καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα.
• Η εισπνοή της σκόνης από ρίγανη προκαλεί φτάρνισμα και βοηθάει στο να καθαρίσει το αναπνευστικό σύστημα και ιδιαιτέρως οι πνεύμονες.

Read more: http://medlabgr.blogspot.com/2014/11/origanum-vulgare.html#ixzz3w7m6FC6K

Το οπλοστάσιο της φύσης: Βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες ανά ασθένεια

Επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μορ. βιολόγος,

Η φύση διαθέτει ένα ισχυρό οπλοστάσιο που αν χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να ανακουφίσει ποικίλα προβλήματα υγείας. Οι ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων είναι γνωστές από την αρχαιότητα και όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν βότανα για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Ακόμα και σήμερα, εάν τα βότανα χρησιμοποιηθούν σωστά, μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση σε διάφορες ασθένειες.

Ασθένειες και Βότανα

ΑΓΧΟΣ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Χαμομήλι, Τζινσενγκ, Τίλιο, Μελισσόχορτο, Μέντα, Λυκίσκος, Ιξός, Ανεμώνη, Σκουτελάρια, Βάλσαμο.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ (ΑΤΟΝΙΑ): Αγγελική, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο.
ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ: Λουΐζα, Μάραθος, Αψιθιά
ΑΕΡΙΑ: Μαντζουράνα, Λουΐζα, Μάραθος, Θρούμπι
ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΕΣ: Αχιλλαία, Λάπαθο, Πολύκομπο, Τσουκνίδα.
ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ: Έφεδρα, Εκουΐζετο.
ΑΚΜΗ: Εχινάκια, Τίλιο, Φυτολάκα, Χαμομήλι
ΑΜΝΗΣΙΑ: Μελισσόχορτο, Τζινσενγκ, Θυμάρι, Μαντζουράνα.
ΑΜΟΙΒΑΔΕΣ: Σκόρδο, Απήγανος
ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ: Γάλιο, Μύρο, Εχινάκια, Ύδραστις, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Αγριμόνιο.
ΑΝΑΙΜΙΑ: Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Αγγελική, Λάπαθο, Κρόκος.
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Δίκταμο, Κάρδαμο σπόρος.
ΑΝΟΡΕΞΙΑ: Αγκινάρα, Αγγελική, Αψιθιά, Γαϊδουράγκαθο, Γεντιανή.
ΑΡΘΡΙΤΙΚΑ: Φασκόμηλο, Τίλιο, Σημύδα, Σπειραία, Κριθάρι, Αγγελική.
ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ: Βίσκος, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΡΤΗΡΙΟΣΚΛΗΡΩΣΗ: Ιξός, Τίλιο, Κράταιγος, Σκόρδο.
ΑΣΘΜΑ: Βάλσαμο, Ευκάλυπτος, Γλυ-κόριζα, Ρίγανη, Λεβάντα, Λομπέλια, Εφέδρα, Ινούλα
ΑΫΠΝΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Τίλιο, Λυκίσκος, Χαμομήλι.
ΑΦΘΕΣ: Αλταία, Βάτος, Τσουκνίδα, Τριαντάφυλλο.
ΒΗΧΑΣ: Βήχιο, Ρίγανη, Τσάϊ Βουνού, Βερμπάσκο, Νεπέτα, Γλυκάνισο, Μαρρούβιο, Πλάταγκο, Πριμούλα, Σύμφυτο, Ύδραστις, Ύσσωπος, Θυμάρι, Αλθαία, Ζαμπούκος, Φασκόμηλο, Πολυτρίχι.
ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Βερμπάσκο, Μαρούβιο, Γλυκάνισο, Τουριλάγκο, Γλυκόριζα, Ευκάλυπτος, Θυμάρι, Κρόκος.
ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαϊδουράγκαθο, Άνηθος, Μάραθος, Τριγωνέλλα.
ΓΑΣΤΡΙΤΙΔΑ: Αλθαία, Μολόχα, Γερά-νιο, Φασκόμηλο, Σπειραία, Φτελιά, Σύμφυτο, Υδράστις, Χαμομήλι.
ΓΡΙΠΗ: Δυόσμος, Αχιλλαία, Εχινάκια, Καγιέν, Τσάι Βουνού, Ζαμπούκος, Σινάπι, Ύδραστις
ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ: Βασιλικός.
ΔΙΑΒΗΤΗΣ (ΣΑΚΧΑΡΟ): Αγκινάρα, Αγριμόνιο, Αμυγδαλιά, Καρυδόφυλλα, Αψιθιά, Λαγοκημιθιά, Τσουκνίδα, Μύρτιλλος, Φύλλα Ελιάς.
ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ: Αγριάδα, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα, Λουΐζα.
ΔΙΑΡΡΟΙΑ: Σπειραία, Αλχιμίλλα, Γόμα Αραβίας, Αψιθιά, Γεράνιο, Αγριμόνιο, Σύμφυτο, Τριαντάφυλλο.
ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑ: Βασιλικός, Καρυδόφυλλα, Λάπαθο.
ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Φύλλα Αιγύπτου, Αψιθιά, Κόλιανδρος, Χαμομήλι, Μέντα, Δίκταμο, Δυόσμος, Κάρδαμο, Φασκόμηλο, Μάραθος, Γαϊδουράγκαθο, Τριφύλλι, Μελισσόχορτο, Πιπερόριζα, Άκορος.
ΔΥΣΠΝΟΙΑ: Ευκάλυπτος, Ζαμπούκος, Βασιλικός.
ΕΛΚΗ (ΣΤΟΜΑΧΙΚΑ): Μύρο, Φασκόμηλο, Χαμομήλι.
ΕΛΚΗ (ΔΕΡΜΑΤΟΣ): Καλέντουλα, Εχινάκια, Ύδραστις.
ΕΛΚΗ (ΠΕΠΤΙΚΑ): Αλθαία, Σπειραία, Χαμομήλι, Δίκταμο, Λουΐζα.
ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ: Αμυγδαλιά, Λυγαριά.
ΕΚΖΕΜΑ: Άρκτιο, Γάλιο, Τίλιο, Ίριδα, Στελάρια, Τριφύλλι, Τσουκνίδα, Ύδραστις, Χαμομήλι.
ΕΜΕΤΟΣ: Βαλλωτή, Γαρύφαλλο, Δυόσμος, Σπειραία.
ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ: Κρόκος, Τσιμιτσιφούγκα, Λυγαριά, Βάλσαμο.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΕΠΩΔΥΝΗ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Τσιμιτσιφούγκα, Πετασίτης, Σκουτελάρια, Τζινσενγκ.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ): Απήγανος, Αχιλλαία, Λυγαριά, Φλισκούνι.
ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ (ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΡΟΗ): Αλχιμίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΕΞΑΣΘΕΝΗΣΗ: Νταμιάνα, Τζίντζερ, Καγιέν, Ταραξάκο.
ΕΠΙΛΗΨΙΑ: Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Σκουτελλάρια, Ύσσωπος.
ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ: Ευφραγία, Καλέντουλα, Χαμομήλι.
ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡ: Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Ιξός, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.
ΕΦΙΔΡΩΣΗ: Φασκόμηλο.
ΖΑΛΑΔΕΣ: Αψιθιά, Τριαντάφυλλο.
ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ: Λεβάντα, Τίλιο, Χρυσάνθεμο.
ΗΠΑΤΟΣ (ΤΟΝΩΤΙΚΑ): Κενταύριο, Ταράξακο, Ίριδα, Αμυγδαλιά.
ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ: Γλυκάνισο, Γλυκόριζα.
ΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ: Αγγελική, Σκόρδο.
ΙΚΤΕΡΟΣ: Βερβένα, Βερβερίδα, Ταρά-ξακο, Λάπαθο, Γαϊδουράγκαθο, Λιναρόσπορος.
ΙΛΑΡΑ: Κολιτσίδα, Συκιά.
ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ: Ζαμπούκος, Σολιντανγκο, Φυτολάκα, Χαμομήλι.
ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ: Τσιμιτσιφούγκα, Βάλσαμο, Αχιλλαία, Μέντα.
ΙΛΙΓΓΟΣ: Μελισσόχορτο, Μαντζουράνα, Θρύμπα, Φασκόμηλο, Λεβάντα.
ΚΑΚΟΣΜΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ: Άνηθος, Μοσχοκάρυδο, Μάραθος
ΚΑΟΥΡΕΣ: Αλθαία, Σπειραία, Μολόχα, Σύμφυτο.
ΚΑΡΔΙΑ: Κράταιγος, Σκόρδο, Μελισσόχορτο.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Βρώμη, Νταμιάνα, Σκουτελλάρια
ΚΙΡΣΟΙ: Κράταιγος, Καστανιά.
ΚΟΚΙΤΗΣ: Λομπέλια, Τουσιλάγκο, Τριφύλλι, Μάραθος, Ρίγανη.
ΚΟΛΙΚΟΙ: Αγγελική, Άνηθος, Βαλεριάνα, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΟΛΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Αλθαία, Σύμφυτο.
ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ: Τσάϊ Βουνού, Αχιλλαία, Αγγελική, Ζαμπούκος, Ύσσωπος, Πιπερόριζα, Μέντα, Κάρδαμο.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ: Πιπερόριζα, Καγιέν, Σινάπι.
ΚΥΣΤΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλος, Αχιλλαία, Τσουκνίδα.
ΚΥΤΤΑΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Μαϊντανός,
Κουμαριά.
ΛΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Μολόχα, Βελανιδιά, Θυμάρι, Εχινάκια, Φασκόμηλο, Χαμομήλι, Αλθαία.
ΛΕΙΧΗΝΕΣ: Αχιλλαία, Καρυδόφυλλα.
ΛΕΥΚΟΡΡΟΙΑ: Αλχημίλλη, Μύρο, Ξενέκιο, Ύδραστις, Θυμάρι, Τριαντάφυλλο.
ΜΗΤΡΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχημίλλη, Γεράνιο, Ύδραστις.
ΜΥΚΗΤΩΣΕΙΣ: Καλέντουλα, Μύρο.
ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ: Χελιδόνιο, Θούγια.
ΜΑΤΙΑ: Μποράντζα.
ΝΑΥΤΙΑ: Βαλλωτή, Μέντα, Δυόσμος, Μάραθος, Μελισσόχορτο.
ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ: Βαλεριάνα, Ιξός, Τσιμιτσιφούγκα, Πασιφλώρα, Δενδρολίβανο, Χρυσάνθεμο, Βάλσαμο.
ΝΕΦΡΟΛΙΘΟΙ (ΠΕΤΡΑ): Αγριάδα, Αρκτοστάφυλλο, Σκορπίδι, Γένια Καλαμποκιού, Αγριμόνιο, Πολυκόμπι, Αλθαία.
ΟΙΔΗΜΑ: Ζαμπούκος, Κανέλλα.
ΟΡΑΣΗ: Μάραθος, Καρότο.
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ: Καγιέν, Σενέκιο.
ΟΥΡΗΘΡΙΤΙΔΑ: Αγριάδα, Γένια Καλαμποκιού.
ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ: Αγριάδα, Βερμπάσκο, Γένια Καλαμποκιού, Τσουκνίδα.
ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: Χαρούπια Σπόρος.
ΟΥΛΙΤΙΔΑ: Μύρο, Φασκόμηλο, Φυτολάκα, Εχινάκια.
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: Γαρύφαλλο, Δίκταμο, Γλυκάνισο.
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ: Δενδρολίβανο, Ρί-γανη, Μέντα, Πράσινο Τσάϊ, Κολιανδρο, Σινάπι, Τριαντάφυλλο.
ΠΡΟΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ: Βαλεριάνα, Λυγαριά, Σκουτελάρια, Τίλιο.
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ: Αγριάδα, Νταμιάνα, Περδικάκι, Γένια Καλαμποκιού, Πολυτρίχι, Υδράγγεια, Σερενόα, Επιλάβιο, Αμυγδαλιά.
ΠΥΡΕΤΟΣ: Αγγελική, Πιπερόριζα, Νεπέτα, Αχιλλαία, Τριφύλλι, Αγριμόνιο, Χαμομήλι.
ΠΟΝΟΛΑΙΜΟΣ: Αγριμόνιο, Αχιλλαία, Ζαμπούκος.
ΠΙΤΥΡΙΔΑ: Δενδρολίβανο, Καρυδόφυλλα, Τσουκνίδα.
ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΙ: Αγγελική, Άρκτιο, Άρνικα, Αχιλλαία, Ζαμπούκος, Σπειραία, Τίλιο, Τσουκνίδα, Τριφύλλι, Χρυσάνθεμα.
ΡΙΝΟΡΡΑΓΙΑ: Αλχιμίλλη, Καλέντουλα.
ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο, Γεράνιο.
ΣΤΗΘΑΓΧΗ: Κράταιγος, Λεόνουρος.
ΣΥΚΩΤΙ: Αγκινάρα, Γαϊδουράγκαθο, Αψιθιά.
ΣΤΟΜΑΧΙ: Δίκταμο, Χαμομήλι, Μέντα, Λουΐζα, Γλυκάνισο, Κόλιανδρος, Δυόσμος, Κρόκος, Λουΐζα, Μάραθος.
ΣΤΡΕΣ: Ιξός, Χαμομήλι, Τίλιο, Σκουτελάρια, Πράσινο Τσάι.
ΤΑΧΥΠΑΛΜΙΑ: Βαλεριάνα, Λεόνουρος, Λεβάντα, Μελισσόχορτο.
ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ: Δάφνη, Δενδρολίβανο, Καρυδιά, Τσουκνίδα, Φασκόμηλο, Κρεμμύδι.
ΤΥΜΠΑΝΙΣΜΟΙ: Γλυκάνισο, Δενδρολίβανο, Κάρδαμο, Κόλιανδρος, Μάραθος, Μέντα, Φλισκούνι.
ΤΡΑΥΜΑΤΑ: Καλέντουλα, Δίκταμο, Χαμομήλι, Ζαμπούκος, Σύμφυτο.
ΥΠΕΡΚΟΠΩΣΗ: Τζινσενγκ, Μελισσόχορτο, Θυμάρι, Δενδρολίβανο.
ΥΠΕΡΤΑΣΗ: Κράταιγος, Ιξός, Βαλεριάνα, Τίλιο, Φύλλα Ελιάς, Μελισσόχορτο, Σκόρδο.
ΥΠΟΤΑΣΗ: Κράταιγος, Πιπερόριζα, Κόκκινη Πιπεριά.
ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ: Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο.
ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ: Καστανιά, Ιξός, Κράταιγος, Τίλιο.
ΦΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ: Αγριμόνιο. Φασκόμηλο, Αλθαία, Ζαμπούκος
ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ: Καρυδόφυλλα, Λεβάντα, Ρίγανη, Λάπαθο.
ΧΟΛΗ: Γαϊδουράγκαθο, Αγκινάρα, Λινάρι, Βερβένα, Ταράξακο.
ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: Αγκινάρα, Ταράξακο, Φύλλα Ελιάς, Πράσινο Τσάϊ, Σκόρδο, Αντράκλα, Κιτρινόριζα.
ΨΩΡΑ: Γλυκάνισο, Λάπαθο, Κανέλα.
ΨΩΡΙΑΣΗ: Γαϊδουράγκαθο, Γάλιο, Ίριδα, Τριφύλλι, Άρκτιο, Λιναρόσπορος.
ΨΕΙΡΕΣ / ΨΥΛΛΟΙ: Σάσσαφρας.
ΩΤΙΤΙΔΑ: Αγκινάρα, Κισσός.
ΩΟΘΗΚΕΣ (ΠΟΝΟΙ): Ανεμώνη, Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Βάλσαμο.

Σε κάθε περίπτωση, η χρήση των βοτάνων δεν μπορεί να αντικαταστήσει την φαρμακευτική αγωγή. Επίσης μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες ή να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα. Για οποιαδήποτε πάθηση και θεραπεία πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας.

 

 
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο συνοπτικός αυτός οδηγός χρήσης γράφτηκε μετά από μελέτη διάφορων βιβλίων που είναι τα εξής:
Α. «Τα Φαρμακευτικά Βότανα της Ελλάδας»
     ΕΚΔΟΣΕΙΣ Μ. ΜΑΚΡΗ.
Β. «Πλήρεις Οδηγίες Φαρμακευτικών Βοτάνων»
     ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΙΑΛΕΛΛΗ
Γ. «Θεραπευτικά Βότανα»
     ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΚΗΣ

Read more: http://medlabgr.blogspot.com/2014/04/blog-post_24.html#ixzz3w7lMu0l3