Δυόσμος: Ένα ευεργετικό βότανο, που πρέπει να προσέχουν οι άντρες!

Μια φορά και έναν καιρό στα δάση του ομώνυμου βουνού της Ζαχάρως στην Πελοπόννησο ζούσε μία νύμφη, η Μίνθη. Όμως για κακή της τύχη την ερωτεύτηκε ο Πλούτωνας, ο θεός του Κάτω Κόσμου.

Αυτό, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε τη ζήλεια της επίσημης συζύγου Περσεφόνης η οποία, για να απαλλαχτεί από τη Μίνθη, τη μεταμόρφωσε σε φυτό. Ο Πλούτωνας μη μπορώντας να διορθώσει το κακό, τουλάχιστον φρόντισε το φυτό να σκορπά παντού μια γλυκύτατη μυρωδιά. Έτσι, κατά την ελληνική μυθολογία, γεννήθηκε η μέντα.

Η οικογένεια της μέντας περιλαμβάνει δεκάδες είδη, ανάμεσα σε αυτά και τον δυόσμο ή ηδύοσμο – όπως τον ονόμασαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λόγω της γλυκιάς μυρωδιάς του – που έχει το πιο έντονο πράσινο χρώμα.

Ο δυόσμος όμως, εκτός από χαρακτηριστική ευωδιά, έχει επίσης πλούσια ιατρική φήμη, όπως και πολλές οικιακές χρήσεις που έρχονται από τα βάθη των αιώνων.

Σκορπίζει το άρωμά του παντού

Ιδιαίτερα αγαπητός σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, ο δυόσμος χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στη μαγειρική, την ιατρική, τη φαρμακοποιία και τη μυροποιία. Στην αρχαιότητα έκανε το νερό των λουτρών να ευωδιάζει, ενώ οι Αθηναίοι λέγεται ότι τον φορούσαν ως άρωμα τρίβοντάς τον στο σώμα τους. Στα μέσα του περασμένου αιώνα σκόρπιζε αφειδώς το άρωμά του σε χώρους αναψυχής, ψυχαγωγίας και χαλάρωσης, σε γιορτές και δεξιώσεις.

Συστατικό σε αρχαία οδοντόκρεμα

Σήμερα τσίχλες, σιρόπια ζαχαροπλαστικής και οδοντόκρεμες έχουν δημιουργήσει μια σχέση λατρείας μαζί του. Όμως έτσι συνέβαινε πάντα: Συνταγή οδοντόκρεμας, που βρέθηκε σε αρχαίο αιγυπτιακό πάπυρο (στα ελληνικά), περιλάμβανε δυόσμο, αλάτι, πιπέρι και σκόνη ίριδας (είδος κρίνου).

Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες τον έτριβαν στο τραπέζι;

Υπάρχει καλύτερο… τραπεζομάντιλο από τον χυμό του δυόσμου; Όχι, κατά τους αρχαίους Έλληνες. Όπως λέγεται, όταν έστρωναν τραπέζι, πρώτα το αρωμάτιζαν τρίβοντας επάνω στην επιφάνειά του φυλλαράκια δυόσμου και μετά κάθονταν να γευματίσουν. Προφανώς το έκαναν για να τους ανοίξει η όρεξη (ο δυόσμος διεγείρει το πεπτικό σύστημα), για να ηρεμήσει το πνεύμα και να δημιουργηθεί κλίμα ευφορίας (από το γλυκό του άρωμα). Και ίσως για να κρατήσουν μακριά απρόσκλητους επισκέπτες, όπως μυρμήγκια, σαρανταποδαρούσες, κουνούπια, και ποντίκια.

Πρώτος και καλύτερος στα γιατροσόφια

Εκτός από διαιτητικές ίνες, ο δυόσμος περιέχει φολικό οξύ, ριβοφλαβίνη, βιταμίνες Α, Β6, Ε, ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, κάλιο, μαγγάνιο και χαλκό. Λόγω λοιπόν των συστατικών του χρησιμοποιείται σε πολλά γιατροσόφια, όπως σε γαργάρες για θεραπεία πληγών του στόματος, ουλίτιδας, φαρυγγίτιδας και αμυγδαλίτιδας, ως αντίδοτο στην κακοσμία του στόματος, χωνευτικό και καταπραϋντικό της γαστρεντερικής δυσφορίας, ως ηρεμιστικό, για την τόνωση της μνήμης, τη θεραπεία των σκασμένων χεριών και της πιτυρίδας αλλά και ως αφροδισιακό (σε συγκεκριμένες δόσεις) και εμμηναγωγό (ακατάλληλο για εγκυμονούσες). Θεωρείται ότι προσφέρει ανακούφιση στην αϋπνία, τον πονοκέφαλο, τον πονόδοντο (από αποστήματα), στους ρευματόπονους και τον πόνο των κλειδώσεων με το τρίψιμο φρέσκων φύλλων στις πονεμένες περιοχές.

Μειώνει την τεστοστερόνη;

Ιατρικές έρευνες έδειξαν ότι ο δυόσμος έχει αντιφλεγμονώδη, αντιοξειδωτική και ανοσορυθμιστική δράση χάρη στο ροσμαρινικό οξύ που περιέχει, μια πολυφαινόλη η οποία απαντάται σε αρκετά μυρωδικά βότανα (βασιλικός, θυμάρι, δεντρολίβανο κ.ά.). Γι’ αυτό και προτείνεται, εκτός των άλλων, ως ρόφημα για την ανακούφιση της οστεοαρθρίτιδας, επειδή αναστέλλει τις χρόνιες και οξείες φλεγμονές. Επίσης διαθέτει εξαιρετικές αντιμυκητισιακές ιδιότητες (π.χ. εξολοθρεύει τον μύκητα Candida albicans καθώς και μύκητες που εμφανίζονται κατά την αποσύνθεση των τροφίμων). Έτσι προτείνεται και για την αντιμετώπιση προβλημάτων πέψης. Επιπλέον μειώνει τα τριγλυκερίδια αλλά και τις αρσενικές ορμόνες σε άντρες και γυναίκες που τον πίνουν συχνά σε αφέψημα (η τεστοστερόνη υπάρχει και στον γυναικείο οργανισμό).

Πότε να πεις «όχι» στο ρόφημα

Οι επιστήμονες συνιστούν να μην καταναλώνεται από τα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν, γιατί ενδέχεται να προκαλέσει μείωση της πυκνότητας του σπέρματος, βλάβη στον ιστό των όρχεων, αλλά και να διαταράξει την ορμονική ισορροπία και των δύο φύλων. Γενικότερα χρειάζεται μέτρο στην κατανάλωση τσαγιού από δυόσμο, γιατί σε μεγάλη ποσότητα γίνεται τοξικό για τα νεφρά και το συκώτι. Επίσης δεν πρέπει να συνδυάζεται με φάρμακα που καταστέλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, ενώ μπορεί να ενισχύσει την υπνηλία που προκαλούν κάποια ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά σκευάσματα.

Προσοχή στο αιθέριο έλαιο

Το αιθέριο έλαιο του δυόσμου έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση. Καταπολεμά πολλά βακτηρίδια, όπως τον E. Coli που προσβάλει τα έντερα, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, τη σαλμονέλα, τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο και τα βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα. Ως εκ τούτου χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό αλλά και ως μέσο συντήρησης των τροφίμων. Ο ψεκασμός της φλούδας της πατάτας με αιθέριο έλαιο δυόσμου παρατείνει την αποθήκευσή της έως και έναν χρόνο χωρίς να φυτρώνει, ενώ ψεκασμοί με δυόσμο γενικώς εφαρμόζονται όπου χρειάζεται να εξαλειφθούν παράσιτα και ζωύφια. Ίσως γι΄ αυτό κάποιες νοικοκυρές αποθηκεύουν τα όσπρια μαζί με φυλλαράκια δυόσμου, ώστε να συντηρηθούν καλύτερα. Ακόμα, το έλαιο του δημοφιλούς βοτάνου δρα και ως προστατευτικό από επιζήμιες ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες.

Όμως, όπως συμβαίνει με κάθε φυτικό αιθέριο έλαιο, η χρήση του απαιτεί προσοχή, γιατί σε μεγάλες δόσεις είναι τοξικό. Έγκυοι, θηλάζουσες και παιδιά καλύτερα να το αποφεύγουν τελείως και φρονιμότερο είναι να προηγείται έλεγχος αλλεργίας πριν από τη χρήση του.

Για τους απρόκλητους επισκέτες

Αν έχεις ενδείξεις ότι στο σπίτι της πόλης ή το εξοχικό έχουν κάνει την εμφάνισή τους ποντίκια, τότε σκόρπισε φύλλα (προτιμότερο φρέσκα) δυόσμου στο διάβα τους. Καθώς τα τρωκτικά αντιπαθούν τη μυρωδιά του, θα μαζέψουν τα μπογαλάκια τους για να αναζητήσουν αλλού φωλιά.
Αν σε περιτριγυρίζουν κουνούπια, κάνε το όπως οι αρχαίοι: Τρίψε επάνω στο σώμα σου (χέρια, πόδια) φρέσκο δυόσμο. Αυτό θα απωθήσει τα ενοχλητικά έντομα, που επίσης αντιπαθούν τη μυρωδιά του.

Άρωμα δυόσμου σε κήπους και μπαλκόνια

Ο δυόσμος έχει φύλλα οδοντωτά, που μοιάζουν με λόγχες (εξ ου και το αγγλικό όνομά του spear mint = μέντα-λόγχη), σε φωτεινό πράσινο χρώμα. Τον συναντούμε σε αυλές και κήπους σχεδόν όλο τον χρόνο. Όμως το φυτό δεν αντέχει το κρύο, γι΄ αυτό και τον χειμώνα κινδυνεύει να ξεραθεί. Πάντως είναι εύκολος στην καλλιέργειά του και εξαπλώνεται με άνεση επιζητώντας αρκετό ήλιο και συχνό πότισμα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί κάλλιστα να ζήσει ευτυχισμένα μέσα σε μια γλάστρα του μπαλκονιού.

Η ακμή του είναι την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Μπορείς να τον διατηρείς φρέσκο στη γλάστρα (μην ξεχνάς, όποτε περνάς από μπροστά του, να τον χαϊδεύεις, για να απλώνει το άρωμά του παντού) είτε αποξηραμένο σε γυάλινο βάζο.

 http://www.tampouloukia.gr/2013/06/dyosmos-ena-eyergetiko-votano.html

Jackfruit (Artocarpus heterophyllus) είναι το μεγαλύτερο φρούτο που φυτρώνει σε δέντρο και μπορεί να ζυγίζει έως και 50 κιλά

Εξωτερικά αυτό το φρούτο μπορεί να θυμίζει σαν να βγήκε από το Τζουράσικ Παρκ και να μυρίζει εξαιρετικά άσχημα, αλλά μην σας ξεγελά η εμφάνισή του. Πρόκειται για ένα μοναδικό φρούτο που καλλιεργείται στο Μπαγκλαντές και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορεί να σώσει εκατομμύρια ανθρώπους που κινδυνεύουν από ασιτία.
Το Jackfruit, όπως ονομάζεται αυτό το περίεργο φρούτο είναι το μεγαλύτερο φρούτο που φυτρώνει σε δέντρο και μπορεί να ζυγίζει έως και 50 κιλά. Περιέχει σπόρια, τα οποία είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, ασβέστιο, σίδηρο και κάλιο, θρεπτικά στοιχεία που είναι σημαντικά για την υγεία

 Όπως αναφέρεται στο Business Insider, το φρούτο αυτό, που είναι σπάνιο να το βρει κανείς πέρα από το Μπαγκλαντές μπορεί να καταναλωθεί με πολλούς τρόπους. Τα φύλλα του δέντρου μπορούν να γίνουν εξαιρετική τροφή για κατσίκες και άλλα ζώα φάρμας, το χρώμα από το φρούτο χρησιμοποιείτο ως βαφή για τα ρούχα των μοναχών. Το δέντρο παράγει μία κολλώδη ουσία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κόλλα και το ξύλο του δέντρου είναι εξαιρετικό για κατασκευές.
 

 Κάθε δέντρο μπορεί να παράξει μέχρι και 150 φρούτα και θα μπορούσε να είναι εξαιρετική πηγή τροφής και θρεπτικών συστατικών στα εκατομμύρια ανθρώπων που πάσχουν από ασιτία, αφού ένα μόνο Jackfruit μπορεί να καλύψει τις θρεπτικές ανάγκες ενός γεύματος για μία οικογένεια.
Αν και προς το παρόν είναι δύσκολο να το βρει κανείς πέρα από τα σύνορα του Μπαγκλαντές, τον τελευταίο καιρό έχει γίνει προσπάθεια να καλλιεργηθεί και σε άλλες χώρες, όπως στην Ινδία που μεγάλος πληθυσμός της υποφέρει από έλλειψη τροφής.

 

Διατροφικά στοιχεία

Τζάκφρουτ

Ποσότητα ανά

1. 100 g

   Θερμίδες (kcal) 94

2. Λιπίδιο 0,6 g
   Χοληστερόλη 0 mg
   Νάτριο 2 mg
   Κάλιο 448 mg
   Υδατάνθρακες 23 g
   Φυτικές ίνες 1,5 g
   Ζάχαρη 19 g
   Πρωτεΐνη 1,7 g

   Βιταμίνη Α	110 IU	Βιταμίνη C	13,7 mg
   Ασβέστιο	24 mg	Σίδηρος	0,2 mg
   Βιταμίνη Β6	0,3 mg	Βιταμίνη Β12	0 µg
   Μαγνήσιο	29 mg

www.youtube.com/watch?v=WnbbAVcULKo
http://www.trelokouneli.gr/afto-ine-to-thavmatourgo-frouto-pou-tha-borouse-na-sosi-ekatommiria-anthropous/
https://en.wikipedia.org/wiki/Jackfruit

Τα πιο παράξενα φρούτα του πλανήτη

Μπορεί για χρόνια τα πιο εξωτικά φρούτα που έμπαιναν στη φρουτιέρα σου να ήταν μπανάνα, ανανάς και μάνγκο, αλλά τα τελευταία χρόνια τα ράφια των μανάβικων φιλοξενούν και πιο “παράξενα” φρούτα. Πολλά από αυτά τα βρίσκεις και σε ελληνικά οπωροπωλεία και ακόμη και αν δεν σου γεμίζουν το μάτι, έχουν και αυτά τη νοστιμιά τους. Δες 10 από τα πιο παράξενα φρούτα που μπορείς να δοκιμάσεις.

Akebi. Μπορεί να σου θυμίζει μελιτζάνα, αλλά αυτό το ιαπωνικό φρούτο δεν έχει καμία σχέση με το γνωστό λαχανικό, πέρα από το μελιτζανί του χρώμα. Εσωτερικά, έχει σχεδόν διάφανη, λευκή σάρκα και πολλά μαύρα σποράκια και ουδέτερη γεύση. Το akebi εμφανίζεται στις αγορές μόλις 2 εβδομάδες κάθε φθινόπωρο και όσα δεν έχουν καλλιεργηθεί ανοίγουν μόνα τους μόλις ωριμάσουν. Θεωρείται ότι κάνει καλό στο δέρμα, αλλά και στη δίαιτα. Σημείωσε ότι στην Ιαπωνία τρώνε τη σάρκα ως φρούτο, ενώ ο φλοιός μαγειρεύεται και τρώγεται ως λαχανικό.

Black Sapote. Γνωστό και ως “diospyros digyna” θα μπορούσε να γίνει η No 1 επιλογή σου για φρούτο αν κυκλοφορούσε και στην Ελλάδα, μιας και έχει γεύση… σοκολάτα! Εξωτερικά, μοιάζει με πράσινη ντομάτα, ενώ στο εσωτερικό του κρύβει μια μαλακή, σκούρα καφέ σάρκα με ήπια γλυκιά γεύση με νότες σοκολάτας. Στα πλεονεκτήματα του συνυπολόγισε και τη σχεδόν διπλάσια περιεκτικότητα του σε βιταμίνη C σε σχέση με το πορτοκάλι.

Buddha’s hand. Το να ζητήσεις να φας το χέρι του Βούδα ακούγεται από μόνο του πολύ παράξενο. Βέβαια, το Buddha’s hand δεν είναι άλλο από ένα ασιατικό εσπεριδοειδές που μοιάζει με λεμόνι με πολλά μακριά εξογκώματα σαν δάχτυλα. Η ελάχιστη έως ανύπαρκτη σάρκα του το εμποδίζει να καταναλωθεί όπως, για παράδειγμα, ένα πορτοκάλι αλλά η φλούδα του μπορεί να γίνει γλυκό, μαρμελάδα και, γενικά, να χρησιμοποιηθεί στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική όπως η φλούδα κάθε εσπεριδοειδούς. Στις ευεργετικές ιδιότητες του κατατάσσονται η θεραπεία των στομαχικών διαταραχών, η αντιφλεγμονώδης ιδιότητα και η ανακούφιση του πόνου.

Καραμπόλα (Carambola). Συχνά θα τη συναντήσεις και ως starfruit, λόγω του σχήματος αστεριού που έχει η καραμπόλα όταν κοπεί σε φέτες. Γλυκιά και ζουμερή με γεύση που μοιάζει με του αχλαδιού, μπορεί να φαγωθεί ωμή και συχνά, λόγω του σχήματος της, αποτελεί δημοφιλές διακοσμητικό σε τούρτες και τάρτες με φρούτα. Δεν είναι σπάνιο να τη συναντήσεις σε οπωροπωλεία με εξωτικά φρούτα και αξίζει να τη δοκιμάσεις, καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνη C και φυτικές ίνες, ενώ έχει ελάχιστες θερμίδες που την κάνουν σύμμαχο της σιλουέτας.

Κιουάνο (Kiwano). Γνωστό και ως αφρικανικό πεπόνι, το κιουάνο μοιάζει με “πάντρεμα” πεπονιού με αγγούρι. Αν ψάξεις μπορείς να το βρεις και σε ελληνικά μανάβικα που φέρνουν εξωτικά φρούτα και θα το ξεχωρίσεις από τα πολλά εξογκώματα στο εξωτερικό και το σχεδόν ρευστό, πρασινωπό και γεμάτο λευκά σπόρια εσωτερικό που μοιάζει με αγγούρι. Το κιουάνο έχει αντιοξειδωτικές και χωνευτικές ιδιότητες. Επιπλέον, η κατανάλωση του κάνει καλό στα μάτια και βοηθά στη μείωση του στρες.

Μανγκοστίν (Mangosteen). Το βασίλειο των φρούτων έχει και βασιλικό ζεύγος! Στην Ταϊλάνδη που λες, το μανγκοστίν θεωρείται η “βασίλισσα” των φρούτων, ενώ για τον “βασιλιά” – ντούριαν, θα πούμε αμέσως μετά. Η βασίλισσα των φρούτων, λοιπόν, είναι μια μοβ σφαίρα που κρύβει μέσα της μια κατάλευκη σάρκα που χωρίζεται σε φέτες, σαν πορτοκάλι. Έχει πολύ γλυκιά γεύση που θυμίζει συνδυασμό φράουλας, ροδάκινου και παγωτού βανίλιας. Ο φλοιός μπορεί να αποξηρανθεί και να γίνει αφέψημα που βοηθά έναντι των λοιμώξεων και των στομαχικών διαταραχών. Αναζήτησε τα μανγκοστίν και σε ελληνικά μανάβικα με εξωτικά φρούτα.

Ντούριαν (Durian). Δεν είναι τόσο το ξεχωριστό, αγκαθωτό σχήμα του που κάνει αυτό το φρούτο να κατατάσσεται στα πιο παράξενα του κόσμου όσο η μυρωδιά του. Είναι τόσο άσχημη που την πρώτη φορά που θα το μυρίσεις θα απορείς γιατί κάποιοι το ονομάζουν και “βασιλιά των φρούτων”. Ωστόσο, αν φανείς αρκετά γενναίος και το δοκιμάσεις (το βρίσκεις άλλωστε και σε κάποια ελληνικά οπωροπωλεία), θα διαπιστώσεις ότι έχει κρεμώδη σάρκα και ελαφρώς γλυκιά γεύση που θυμίζει αμύγδαλο! Στις ωφέλιμες ιδιότητές του συμπεριλαμβάνονται η μείωση των πονοκεφάλων και των φλεγμονών στις αρθρώσεις, ενώ κάνει καλό και στην υγεία της καρδιάς.

Πιταχάγια (pitaya). Γνωστή για το ξεχωριστό, έντονο φούξια χρώμα της στο εξωτερικό αλλά και για τη φλούδα της που θυμίζει δέρμα δράκου -δικαιολογώντας και το δεύτερο όνομα της, φρούτο του δράκου- η πιταχάγια είναι ένα δημοφιλές εξωτικό φρούτο που βρίσκεις και σε ενημερωμένα ελληνικά οπωροπωλεία. Στο εσωτερικό τα μαύρα σποράκια θυμίζουν ακτινίδιο αν και η σάρκα είναι λευκή, όσο για τη γεύση του είναι υπόγλυκη και μοιάζει με του πεπονιού. Καλλιεργείται κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική και τα πλούσια θρεπτικά συστατικά του έχουν πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ενώ βοηθάει και στην απώλεια βάρους.

Ραμπουτάν (Rambutan). Ακόμη ένα παράξενο, εξωτικό φρούτο που βρίσκουμε και στην ελληνική αγορά, το ραμπουτάν μας έρχεται από την Ασία και ξεχωρίζει για το στρογγυλό σχήμα του με τις πολλές μακριές τριχούλες -σαν αχινός ή μικρό πον-πον. Είναι κόκκινο εξωτερικά και λευκό εσωτερικά, με χυμώδη σάρκα και γλυκιά γεύση. Μεταξύ άλλων, είναι καλή πηγή σιδήρου, κάνει καλό στα κόκαλα και βοηθά στην απώλεια βάρους.

Salak. Ονομάζεται και φρούτο του φιδιού λόγω της καστανοκόκκινης, φολιδωτής φλούδας του που θυμίζει δέρμα φιδιού. Το εσωτερικό του πάντως είναι απίστευτα νόστιμο, γλυκό και ζουμερό. Είναι πολύ διαδεδομένο στη νοτιοανατολική Ασία και στην Ταϊλάνδη αποτελεί αγαπημένο σνακ. Όσο για τα οφέλη του στον οργανισμό, η κατανάλωση του salak κάνει καλό στο στομάχι και το δέρμα, ενισχύει την αντοχή και βοηθά στην απώλεια βάρους.

Τσεριμόγια (Cherimoya). Μοιάζει λίγο με αγκινάρα στο εξωτερικό, χωρίς τα αγκάθια όμως και το συναντάμε κυρίως στην κεντρική και νότια Αμερική. Έχει κρεμώδη, λευκή σάρκα και γλυκιά και κάπως υπόξινη γεύση που θυμίζει μίγμα ανανά, φράουλας και μπανάνας. Η κατανάλωση της τσεριμόγια κάνει πολύ καλό στα μαλλιά και το δέρμα καθυστερώντας τα σημάδια γήρανσης. Επιπλέον, είναι πλούσια σε βιταμίνη C, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά.


 http://www.olivemagazine.gr/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7/

Γκρέιπφρουτ (Citrus paradise) κατά των καρδιακών ασθενειών

Ένας πικρός σύμμαχος υγείας

 

Η κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού από γκρέιπφρουτ κάθε μέρα διατηρεί την υγεία των αιμοφόρων αγγείων και προστατεύει έναντι της εμφάνισης καρδιακών ασθενειών, υποστηρίζει μια νέα έρευνα. Μόλις 300 ml χυμού από γκρέιπφρουτ την ημέρα είναι αρκετά για τη βελτίωση του κυκλοφορικού συστήματος.
Γάλλοι επιστήμονες αναφέρουν, ότι οι φλαβανόνες (flavanones), ουσίες που βρίσκονται στα εσπεριδοειδή, είναι ευεργετικές για την υγεία του οργανισμού. Οι επιστήμονες παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε μια ερευνητική εργασία που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition.
Σε αυτή υποστηρίζουν, ότι η τακτική κατανάλωση χυμού από γκρέιπφρουτ μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη καρδιακών νόσων. Είναι άλλωστε γνωστό, ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχει προστατευτική δράση για τη γενικότερη υγεία του οργανισμού, σημειώνει σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.
Όμως δεν είχαν γίνει πολλές έρευνες γύρω από εσπεριδοειδή, όπως το γκρέιπφρουτ και το ρόλο τους στη διατήρηση μιας υγιούς καρδιακής λειτουργίας. Στην έρευνα του ινστιτούτου αγροτικής έρευνας στο Κλερμόν-Φεράν της Γαλλίας συμμετείχαν 48 υγιείς γυναίκες, ηλικίας από 50 έως 65 ετών –μία από τις υψηλότερες ομάδες κινδύνου για την εμφάνισης καρδιακών ασθενειών.
Οι μισές από αυτές κατανάλωναν καθημερινά 340ml χυμό από γκρέιπφρουτ, ενώ οι υπόλοιπες ένα παρόμοιο (στην εμφάνιση) χυμό, χωρίς όμως φλαβανόνες. Μετά από μερικούς μήνες, οι δύο ομάδες άλλαξαν «στρατόπεδα».
Τα αποτελέσματα της εξάμηνης έρευνας έδειξαν, ότι μετά την τακτική κατανάλωση χυμού με φλαβανόνες, διαπιστώθηκε σημαντική βελτίωση στην υγεία των αιμοφόρων αγγείων των γυναικών. Αντίθετα, διαπιστώθηκε ελάχιστη ή καθόλου βελτίωση όταν κατανάλωναν χυμό, που δεν περιείχε φλαβανόνες. «Η τακτική κατανάλωση χυμού γκρέιπφρουτ από μεσήλικες, υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, είναι ευεργετική για την αρτηριακή ακαμψία. Αυτή η επίδραση μπορεί να σχετίζεται με τις φλαβανόνες που υπάρχουν στα γκρέιπφρουτ» αναφέρουν οι επιστήμονες στα ευρήματά τους.
 

 

http://www.newsbeast.gr/health/arthro/1931300/gkreipfrout-kata-ton-kardiakon-asthenion

 

 

Η λατινική του ονομασία του βοτάνου είναι Citrus paradise (Κίτρο το παραδείσιο) και ανήκει στην οικογένεια των Ρουτιδών.
Το συναντούμε με τις ονομασίες φράπα, γκρέιπφρουτ, βοτρυόκαρπος.
Στη χώρα μας έχει αρχίσει η οργανωμένη του καλλιέργεια τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια.
Είναι δέντρο εύρωστο, με πυκνό φύλλωμα που αποτελείται από μεγάλα σκουροπράσινα γυαλιστερά φύλλα ελλειπτικά που έχουν πλατύ πτερυγωτό μίσχο. Στους άξονες των φύλλων φύονται μεγάλα άσπρα άνθη, κατά τη περίοδο ανθοφορίας του δέντρου. Τα πέταλα των ανθών μοιάζουν με της πορτοκαλιάς αλλά είναι μεγαλύτερα. Οι καρποί του είναι μεγάλοι, σφαιρικοί, ελαφρά πεπιεσμένοι στους πόλους και έχουν χρώμα κίτρινο. Το μέγεθος του καρπού ποικίλει ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες καλλιέργειας Η σάρκα του έχει κίτρινο ροζ ή κόκκινο χρώμα ανάλογα με την ποικιλία είναι μαλακή και χυμώδης και η γεύση της είναι γλυκόξινη. Η φλούδα είναι λεία και η γεύση της είναι έντονα πικρή.
Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 5 μέτρα.

Ιστορικά στοιχεία:
Δεν είναι ένα εσπεριδοειδές που υπήρχε από παλιά στην Ευρώπη. Η καταγωγή του είναι από τα νησιά Μπαρμπάντος όπου ανακαλύφθηκε μόλις τον 17ο αιώνα. Κατά μία άποψη συγκαταλέγεται στις ποικιλίες Shaddock ή  Pomelo tree που φύονται στη Ν. Ασία. Το 1825 μεταφέρθηκε στην Αμερική και στη συνέχεια έφτασε στην Ευρώπη.
Συστατικά-χαρακτήρας:
Το Γκρέιπφρουτ είναι πλούσιο σε φυτοχημικά θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνη Α, β-καροτένιο και λυκοπένιο. Περιέχει πηκτίνη, μία ουσία που παίζει σημαντικό ρόλο στις θεραπευτικές ιδιότητες του βοτάνου. Περιέχει ακόμη φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά όπως ναρινγενίνη, ξανθίνη και λουτείνη. Είναι καλή πηγή βιταμίνης C. Περιέχει μέτριες ποσότητες βιταμινών Β, όπως φυλικό οξύ, ριβοφλαβίνη, πυριδοξίνη, θειαμίνη. Περιέχει ακόμη ανόργανα συστατικά όπως σίδηρο, ασβέστιο, χαλκό, φωσφόρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο και ψευδάργυρο.

Άνθιση – χρησιμοποιούμενα
μέρη – συλλογή:
Το δέντρο ανθίζει τον Μάιο και οι καρποί ωριμάζουν στα τέλη Δεκεμβρίου. Υπάρχουν βέβαια και όψιμες ποικιλίες. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα άνθη και ο καρπός του δέντρου.
Θεραπευτικές ιδιότητες
και ενδείξεις:
Παρά το γεγονός ότι η ιστορία του φυτού δεν είναι μεγάλη, σήμερα αποτελεί αντικείμενο ερευνών μια και η θεραπευτική του δράση είναι αξιοσημείωτη σύμφωνα με έρευνες που ανακοινώνονται. Μία σημαντική θεραπευτική ιδιότητα που αποδίδεται στο γκρέιπφρουτ προέρχεται από μία ινώδη ουσία, που περιέχει, την πηκτίνη. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της άποψης αυτής η πηκτίνη συμβάλει αποφασιστικά στη μείωση της αθηρωματώδους πλάκας και στη μείωση της χοληστερίνης.
Επίσης μεγάλη προσοχή δίνεται πλέον και στο έλαιο που προέρχεται από το εκχύλισμα των σπόρων του γκρέιπφρουτ γνωστό διεθνώς ως GSE (το ίδιο έλαιο δίνει και η ψίχα του φρούτου αυτού) το οποίο περιέχει βιοφλαβονοειδή, όπως ναρινγκίνη, εσπεριδίνη, νεοεσπεριδίνη, γλυκοσίδη της διυδροκαμφερόλης, τεταρτοταγή γλυκοσίδη, γλυκοσίδη της καμφερόλης , απιγενίνη και ρουτινοσίδη.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του GSE άρχισαν να ερευνώνται από το 1963 σχετικά με τις αντιπαρασιτικές ιδιότητες του γκρέιπφρουτ. Σήμερα το GSE χρησιμοποιείται από εναλλακτικούς κυρίως γιατρούς, ως ένα φυσικό αντιβιοτικό, αντισηπτικό, απολυμαντικό και συντηρητικό τροφίμων  και καλλυντικών. Η ευρεία χρήση του βρίσκει εφαρμογή σε ανθρώπους, ζώα  και φυτά με εντυπωσιακά αποτελέσματα που πιστοποιούν ερευνητικά ινστιτούτα ,όπως το ινστιτούτο Παστέρ, η FDA και η USDA. Τα ενεργά συστατικά του γκρέιπφρουτ είναι μη τοξικά και φιλικά προς το περιβάλλον.
Τον τομέα της γεωργίας τα βιοφλαβονοειδή που λαμβάνονται από τους σπόρους και την ψίχα του γκρέιπφρουτ μετατρέπονται σε ένα μίγμα ικανό να σκοτώνει στρεπτόκοκκο, σταφυλόκοκκο, σαλμονέλα, E. Coli, κάντιντα, έρπη, ινφλουέντζα, μύκητες, βακτήρια και πολλούς ακόμη παθογόνους μικροοργανισμούς.
Ως απολυμαντικό το GSE είναι κατά 10 έως 100 φορές δραστικότερο από την χλωρίνη και χρησιμοποιείται για απολυμάνσεις σε νοσοκομεία και κλινικές.
Έρευνες απέδειξαν ακόμη ότι το GSE είναι αποτελεσματικό αντισηπτικό του δέρματος.
Σύμφωνα με όσα έχουν αναφερθεί για τις θεραπευτικές ιδιότητες του GSE μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα ευρέως φάσματος φυσικό αντιμικροβιακό και αντιβιοτικό. Το βότανο παρουσιάζει αντικαρκινική δράση παρέχοντας ιδιαίτερη προστασία σε πάγκρεας και στομάχι.
Ο χυμός του γκρέιπφρουτ διαθέτει αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Δεν είναι βέβαια μόνο αυτό που χρησιμοποιούμε από τα εντυπωσιακό αυτό δένδρο. Τα άνθη του γκρέιπφρουτ βοηθούν στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, δρουν μαλακτικά για το στομάχι και είναι καρδιοτονωτικά. Τέλος φλούδα του φρούτου βοηθά σε προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος.
Αν όλα τα παραπάνω τα συνδυάσουμε με την ικανότητα του γκρέιπφρουτ να συμβάλει στην απώλεια του περιττού βάρους έχουμε την εικόνα ενός φρούτου που πρέπει να το εντάξουμε στις διαιτητικές μας συνήθειες, μια και όπως φαίνεται συμβάλλει πολλαπλά στη διατήρηση της υγείας μας.
Για όσους θα ήθελαν να βελτιώσουν τη γεύση του κατά την κατανάλωση, μπορούν αφού το κόψουν στη μέση να προσθέσουν ζάχαρη ή κανέλα και να δοκιμάσουν να το φάνε με ένα κουταλάκι του γλυκού. Θα το βρουν ενδιαφέρον.
Παρασκευή και δοσολογία:
Τα  άνθη παρασκευάζονται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα άνθη και τα αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε πρωί και βράδυ.
Προφυλάξεις:
Δεν πρέπει να καταναλώνουμε υπερβολικές ποσότητες, ιδιαίτερα μετά τη φήμη που συνοδεύει το πολύτιμο αυτό φρούτο για τη συμβολή του στο αδυνάτισμα.
Η κατανάλωση του γκρέιπφρουτ προκαλεί καμία φορά καούρες.
Επίσης η κατανάλωση του φρούτου ή του χυμού μπορεί να αλληλεπιδράσει με την χλωμιπραμίνη (ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά) και να οδηγήσει σε πιθανώς ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Αν παίρνουμε τέτοια φάρμακα συνεννοούμεθα με τον γιατρό μας πριν καταναλώσουμε το φρούτο.

Read : http://www.haniotika-nea.gr/110140-ygeia-botana/#ixzz3ku8DCThc