Σκεφτήκατε ποτέ γιατί η καρδιά του καρπουζιού είναι πιο γλυκιά σε σχέση με το υπόλοιπο καρπούζι; Είναι τυχαίο; Δε νομίζω... Ας δούμε λοιπόν! Λοιπόν, έχουμε το καρπουζάκι μας, δροσερό δροσερό, το πλέον ακατάλληλο για το χειμώνα, αλλά ότι καλύτερο για το καλοκαιράκι, αν εξαιρέσουμε την παγωμένη μπυρίτσα μας. :)
Το καρπούζι λοιπόν, αν παρατηρήσουμε, αποτελείται από:
- τη φλούδα,
- μία στρώση που φτάνει μέχρι τα κουκούτσια που δεν είναι ιδιαίτερα γλυκιά,
- τη στρώση που περιέχει κουκούτσια και είναι αρκετά γλυκιά
- το πιο γλυκό και απολαυστικό: την καρδιά!
Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια:
Για να φτάσει κάποιος στην καρδιά του καρπουζιού, θα πρέπει να περάσει τη στρώση με τα κουκούτσια.
Η στρώση αυτή όμως, περιβάλλει την καρδιά, υπάρχει δηλαδή γύρω της και την "αγκαλιάζει".
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Γιατί για παράδειγμα δεν είναι η πρώτη στρώση(που έρχεται σε επαφή με τη φλούδα) πιο γλυκιά και η καρδιά δεν είναι πιο άγλυκη, ώστε να μην παιδευόμαστε;
Όπως έχουμε προαναφέρει και σε άλλα άρθρα μας, τίποτα στη φύση δεν είναι τυχαίο!
Το καρπούζι πρώτα απ' όλα ωριμάζει από μέσα προς τα έξω.
Δηλαδή, ωριμάζει από την καρδιά προς την πρώτη στρώση.
Αυτό συμβαίνει για τον εξής απλούστατο λόγο:
για να βοηθήσει στη δημιουργία αναπαραγωγής επόμενων γενεών!
Δηλαδή πιο απλά, αυτό γίνεται για να δημιουργήσει απογόνους και να μην αφανιστεί το καρπούζι ως φυτό-φρούτο!
Και πως γίνεται αυτό;
Με τη βοήθεια των ζώων σε συνδυασμό με την "πονηρή" μέθοδο ωρίμανσης.
Πιο συγκεκριμένα:
Ένα ζώο, θα σπάσει τη φλούδα και θα ξεκινήσει να τρώει το καρπούζι.
Όμως, το ζώο αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι όσο πιο μέσα "σκάβει" και τρώει, τόσο πιο γλυκό και απολαυστικό είναι...
Έτσι φτάνει στη στρώση με τα κουκούτσια και συνεχίζει να εμβαθύνει φτάνοντας στην καρδιά απολαμβάνοντας έναν εξαιρετικό μεζέ...
Όμως κατά τη διαδικασία αυτή, θα φάει και μπόλικα κουκουτσάκια. Κάποια από αυτά θα τα μασήσει και θα αχρηστευτούν. Κάποια άλλα όμως θα κατέβουν αμάσητα στο στομάχι...
Αντίστοιχο σενάριο είναι να σπάσει το καρπούζι στη μέση και να ξεκινήσει να τρώει από την καρδιά προς τα έξω. Θα συνεχίσει μέχρι και τα κουκούτσια και στην 1η στρώση, θα σταματήσει.
Έτσι, θα τα αποβάλλουν τα κουκούτσια με τα κόπρανα (μιας και δεν διαλύονται κατά τη χώνεψη) και έτσι εκεί που θα γίνει αυτό, δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για να φυτρώσουν καινούριες καρπουζιές!
Και μάλιστα, το κόπρανο είναι και το καλύτερο λίπασμα, άρα ακόμα καλύτερες οι προϋποθέσεις!
Το καρπούζι ξέρει... γι' αυτό ωριμάζει με αυτόν τον τρόπο και έχει αυτήν την περίερη ανατομία!
Αν η πρώτη στρώση ήταν πιο γλυκιά, τότε το ζώο θα έτρωγε το γύρω γύρω(τρώγοντας πολύ πολύ λιγότερα κουκούτσια) και το υπόλοιπο θα το παρατούσε...
Το καρπούζι λοιπόν, αν παρατηρήσουμε, αποτελείται από:
- τη φλούδα,
- μία στρώση που φτάνει μέχρι τα κουκούτσια που δεν είναι ιδιαίτερα γλυκιά,
- τη στρώση που περιέχει κουκούτσια και είναι αρκετά γλυκιά
- το πιο γλυκό και απολαυστικό: την καρδιά!
Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια:
Για να φτάσει κάποιος στην καρδιά του καρπουζιού, θα πρέπει να περάσει τη στρώση με τα κουκούτσια.
Η στρώση αυτή όμως, περιβάλλει την καρδιά, υπάρχει δηλαδή γύρω της και την "αγκαλιάζει".
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Γιατί για παράδειγμα δεν είναι η πρώτη στρώση(που έρχεται σε επαφή με τη φλούδα) πιο γλυκιά και η καρδιά δεν είναι πιο άγλυκη, ώστε να μην παιδευόμαστε;
Όπως έχουμε προαναφέρει και σε άλλα άρθρα μας, τίποτα στη φύση δεν είναι τυχαίο!
Το καρπούζι πρώτα απ' όλα ωριμάζει από μέσα προς τα έξω. Δηλαδή, ωριμάζει από την καρδιά προς την πρώτη στρώση.
Αυτό συμβαίνει για τον εξής απλούστατο λόγο:
για να βοηθήσει στη δημιουργία αναπαραγωγής επόμενων γενεών!
Δηλαδή πιο απλά, αυτό γίνεται για να δημιουργήσει απογόνους και να μην αφανιστεί το καρπούζι ως φυτό-φρούτο!
Και πως γίνεται αυτό;
Με τη βοήθεια των ζώων σε συνδυασμό με την "πονηρή" μέθοδο ωρίμανσης.
Πιο συγκεκριμένα:
Ένα ζώο, θα σπάσει τη φλούδα και θα ξεκινήσει να τρώει το καρπούζι.
Όμως, το ζώο αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι όσο πιο μέσα "σκάβει" και τρώει, τόσο πιο γλυκό και απολαυστικό είναι...
Έτσι φτάνει στη στρώση με τα κουκούτσια και συνεχίζει να εμβαθύνει φτάνοντας στην καρδιά απολαμβάνοντας έναν εξαιρετικό μεζέ...
Όμως κατά τη διαδικασία αυτή, θα φάει και μπόλικα κουκουτσάκια. Κάποια από αυτά θα τα μασήσει και θα αχρηστευτούν. Κάποια άλλα όμως θα κατέβουν αμάσητα στο στομάχι...
Αντίστοιχο σενάριο είναι να σπάσει το καρπούζι στη μέση και να ξεκινήσει να τρώει από την καρδιά προς τα έξω. Θα συνεχίσει μέχρι και τα κουκούτσια και στην 1η στρώση, θα σταματήσει. Έτσι, θα τα αποβάλλουν τα κουκούτσια με τα κόπρανα (μιας και δεν διαλύονται κατά τη χώνεψη) και έτσι εκεί που θα γίνει αυτό, δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις για να φυτρώσουν καινούριες καρπουζιές!
Και μάλιστα, το κόπρανο είναι και το καλύτερο λίπασμα, άρα ακόμα καλύτερες οι προϋποθέσεις!
Το καρπούζι ξέρει... γι' αυτό ωριμάζει με αυτόν τον τρόπο και έχει αυτήν την περίερη ανατομία!
Αν η πρώτη στρώση ήταν πιο γλυκιά, τότε το ζώο θα έτρωγε το γύρω γύρω(τρώγοντας πολύ πολύ λιγότερα κουκούτσια) και το υπόλοιπο θα το παρατούσε...
http://coolweb.gr/karpouzi-frouto-kardia-glykia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου